عبدالله باهر

معنی کلمه عبدالله باهر در دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] عبدالله باهر فرزند امام سجاد (علیه السلام) است که مادرش فاطمه دختر امام حسن مجتبی (علیه السلام)، و برادر تنی امام باقر (علیه السلام) می باشد. به علت زیبایی خیلی زیاد به باهر توصیف شده است، او شخصی فاضل و فقیه بود که از طریق پدرانش از رسول الله (صلی الله علیه و آله وسلّم) روایات زیادی نقل کرده است.
عبدالله باهر پسر امام سجاد (علیه السلام) و مادرش فاطمه دختر امام حسن مجتبی (علیه السلام)، و برادر تنی امام باقر (علیه السلام) می باشد.
شوشتری، احقاق الحق، ج ۲۸، ص۲۰۰.
مرحوم شیخ مفید در الارشاد می نویسد: (عبدالله باهر) مسئول صدقات و خیراتی بود که پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) و امیرالمومنین (علیه السلام) به جا گذاشته بودند و او شخصی فاضل و فقیه بود که از طریق پدرانش از رسول الله (صلی الله علیه و آله وسلّم) روایات زیادی نقل کرده و مردم نیز از او نقل روایت می کردند.
مفید، محمد بن محمد، الارشاد، ج ۲، ص۱۶۹.
از امام باقر (علیه السلام) پرسیدند: کدام یک از برادرانت را بیشتر دوست داری؟ حضرت درباره هر یک نکته ای فرمودند و درباره عبدالله باهر فرمودند: ... امّا عبداللّه دست و بازوی توانای من است که به کمک آن فعالیت می کنم.
عالمی دامغانی، محمدعلی، شاگردان مکتب ائمه (علیه السلام)، ج۲، ص۴۴۰.
...

جملاتی از کاربرد کلمه عبدالله باهر

قبر عبدالله بن امام زين العابدين عليه السلام معروف به عبدالله باهر در كنار ديواره شرقى باب الصغير قرار دارد، كه از قبرستان مستقل و راه آن پس از در اصلى قبرستان مى باشد. داراى صحن و گنبد و سبز و شبستان نسبتا بزرگى است . اطراف مقبره و مرقد او كه درسال 1330 هجرى قمرى بازسازى شده است ، ديوارى كشيده اند كه آن را از قبرستان مستقل و مجزا ساخته اند.

فرزندان : امام محمد باقر عليه السلام ، زيد شهيد، عبدالله باهر، عمر اشرف ، حسيناكبر، عبدالرحمن ، عبيدالله ، سليمان ، حسن ، حسين ، اصغر، على اصغر، محمد اصغر،خديجه ، فاطمه ، عليه و ام كلثوم .(96)

ابوالفرج اصفهانى در مقاتل و ابوالحسن عمرى در المجدى و ابونصر بخارى در سرالانساب از او به نيكى ياد كرده اند. وى با كوكبى حسين بن احمد بن محمد بناسماعيل بن محمد الارقط بن عبدالله باهر بن على زين العابدين عليه السلام قيام كرد وبر قزوين و ابهر و زنجان غلبه يافتند و طاهر بن عبدالله بن طاهر بن حسين در زمان معتز به سوى آنها بيرون شد و ابراهيم در محلى از قزوين كه به آن سنجاس گويند به قتل رسيد و حسين بن احمد به طبرستان گريخت و حسن بن زيد داعى او را به قتل رسانيد. (189)