اطلاعات بالینی

کرپلین را عمدتاً «مدیری علمی» و عملگری سیاسی خوانده‌اند که برنامهٔ پژوهشی همه‌گیرشناسی بزرگی را با رویکردی بالینی طراحی کرد. او اطلاعات بالینی را از منابع و شبکه‌های وسیعی جمع‌آوری کرد. البته با وجود این که مدعی بود استانداردهای بالینی بالایی برای جمع‌آوری داده‌های بالینی برای خود تعیین کرده‌است و برای رسیدن به این هدف هر مورد را از طریق بررسی تخصصی مطالعه نموده، از مشاهدات گزارش شده توسط افراد غیر روانپزشک نیز نتیجه‌گیری کرده‌است. او را به عنوان یک بورژوا یا شهروندی مرتجع توصیف کرده‌اند.

معیارهای بتسدا در سال ۱۹۹۷ ایجاد شد و بعداً در سال ۲۰۰۴ توسط مؤسسهٔ ملی سرطان برای شناسایی افرادی که نیاز به آزمایش بیشتر برای سندرم لینچ از طریق ناپایداری ریزاقماری داشتند، به‌روزرسانی شد. برخلاف معیارهای آمستردام، معیارهای اصلاح شده بتسدا از داده‌های پاتولوژیک علاوه بر اطلاعات بالینی برای کمک به ارائه‌دهندگان مراقبت‌های بهداشتی جهت شناسایی افرادِ در معرضِ خطر استفاده می‌کند.