ازغند
معنی کلمه ازغند در فرهنگ فارسی
معنی کلمه ازغند در دانشنامه عمومی
لغت ازغند در زبان پهلوی به معنای شهر بزرگ و سبز است. دربارهٔ «ازغند» و به تبع آن شکلِ نوشتاری آن ( ازغند، ازقند ) روایت ها و استدلال های گوناگونی مطرح است. که در اینجا به دو مورد اشاره می شود: برخی واژهٔ ازغند را برگرفته از لغت «آذوقه بند» می دانند چرا که دشت ازغند به حاصلخیزی و پرآبی مشهور است و ازغند را انبار غلّه و آذوقهٔ منطقه دانسته اند. این تعبیر چندان پایه و اعتبار لغوی ندارد. برخی دیگر از جمله آیت الله محمدصادق سعیدی معتقدند: در حقیقت ازغند، «اُزقند» است، چرا که «اُز» به معنی سبز و خرم و «قند» به معنی شهر و آبادی مانند «سمرقند» ( «سمر» یعنی افسانه و قند یعنی شهر پس سمرقند به معنی «شهر افسانه ای» ) پس ازغند یا اُزغند به معنای «شهر یا آبادی سبز و خرم» می باشد. جالب اینکه این تعبیر با آنچه که بین اهالی و از پیشینیان سینه به سینه منتقل شده همخوانی دارد زیرا گذشتگان نام قدیمی ازغند را «شهر سبز» می دانند.
این روستا یکی از روستاهای ترشیز، ولایت پشت بوده است.
• آرامگاه خواجه عبدالرشید
• ارگ ازغند
• مسجد بالا
• کوه های بقرقی
• مسجد جامع ازغند :مسجد جامع ازغند مربوط به دوره ایلخانی و ایوان مسجد جامع این روستای ثبت میراث فرهنگی کشور است. هرچند گمان می رود این مسجد مربوط به کنشتی از زرتشتیان باشد که پس از اسلام و حملهٔ اعراب به دلیل ترس از تخریب توسط اعراب به مسجد تغییر کاربری داده شده است.
آثار به جای مانده همچون گورهای زردشتیان موسوم به «قبرستان گبرها» و «سرو» بسیار کهنسال بر سر راهِ ورودی، تاریخ روستا را به پیش از اسلام می برند. اگر پیش تر آییم به آثاری از دوران سلجوقیان قلعه های اسماعیلیه که بر بالای کوه صعب العبور موسوم به «باغ قلعه» برخواهیم خورد. دور تا دور قلعه یعنی پشت دیوار بارو، خندقی حفر شده که در مواقع اضطراری آن را آبگیری می کردند تا دشمن نتواند حمله کند. خندق و بارو، هنوز به خیابان اصلی ازغند که از میدان اصلی درب قلعه به سمت شمال یعنی قبرستان بالا می باشد، مردم ته خندق می گویند.
جملاتی از کاربرد کلمه ازغند
این روستا در دهستان ازغند قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۱۰۱ نفر (۲۷خانوار) بوده‌است.
این روستا در دهستان ازغند قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۷۲۷ نفر (۲۳۵خانوار) بوده‌است.
این روستا در دهستان ازغند قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۴۲۴ نفر (۱۴۲خانوار) بوده‌است. شغل اصلی مردم روستا کشاورزی و دامداری است. علاوه بر آن به پرورش کرم ابریشم نیز اشتغال دارند.
پسوند کند در اسامی شهرهای خراسان و فرارود زیاد دیده می‌شود. ریشه آن از پارسی باستانی «کنتا»، سغدی «کنت» بمعنی دژ یا شهر است. برای نمونه در نام‌های تاشکند، سمرقند، خوقند، یارکند و چیمکند، ازغند، بیرجند و...
دهستان ازغند دهستانی از توابع بخش شادمهر شهرستان مه‌ولات در استان خراسان رضوی ایران است و براساس سرشماری سال ۱۳۹۵ جمعیت آن ۷٬۵۷۸ نفر (۲٬۴۹۸ خانوار) بوده‌است. کدخدا:امیرحسین نظامدوست چناری
ایوان مسجد جامع ازغند؛ نام ایوان مسجدی تاریخی مربوط به دورهٔ تیموری است و در شهرستان مه‌ولات، غرب روستای ازغند واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۴ اسفند ۱۳۸۴ با شمارهٔ ثبت ۱۵۲۶۶ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.