اتمها

مقاومت الکتریکی یک رسانای فلزی با کاهش دما کم می‌شود. در رساناهای معمولی مثل مس و نقره، ناخالصی و مشکلات دیگر این روند را کند می‌کند. به‌طوری‌که مس حتی در صفر مطلق همچنان مقاومت الکتریکی کمی دارد. در مقابل، ابررساناها موادی هستند که اگر دمایشان از یک دمای بحرانی کمتر شود، ناگهان مقاومت الکتریکی خود را از دست می‌دهند. جریانی از الکتریسیته در یک حلقهٔ ابررسانا می‌تواند برای مدت نامحدودی بدون مولد جریان برقرار بماند. ابررسانایی نیز مانند فرومغناطیس و خطوط طیفی اتمها، پدیده‌ای کوانتومی است. اَبَررسانایی یک تئوری جهان‌شمول ندارد و نمی‌توان آن را با فیزیک کلاسیک به مانند یک رسانای مطلوب توصیف کرد.

باقیمانده در شیمی به مواد باقیمانده بعد از یک فرایند تقطیر، تبخیر یا فیلتراسیون اشاره دارد. اما این تعریف در مقیاس ماکروسکوپی است. در مقیاس میکروسکوپی باقیمانده می‌تواند اشاره‌ای باشد به یک یا گروهی از اتمها که طی یک فرایند (واکنش) شیمیایی بخشی از یک مولکول مثلاً گروه متیل را می‌سازند. همچنین می‌تواند به معنی محصولات بازمانده و ناخواسته از یک واکنش شیمیایی باشد.

مسئله دوگانگی به بحثی پیرامون ماهیت نور و ماده در قرن ۱۷ ام نیز توسط کریستین هویگنس و آیزاک نیوتن مطرح شدند. نیوتن معتقد بود که نور تنها از ذرات تشکیل شده در حالی که هویگنس نور را تنها شامل امواج می‌دانست. بر اساس تحقیقات ماکس پلانک، آلبرت اینشتین، لویی دوبروی، آرتور کامپتون، نیلز بور و بسیاری از دانشمندان دیگر، امروزه تمامی ذرات را دارای خاصیت موجی هم می‌دانیم و برعکس. این پدیده نه تنها برای ذرات بنیادی که برای ذرات ترکیبی همچون اتمها و مولکولها نیز به اثبات رسیده است. طول موج مربوط به ذرات بزرگ بسیار کوچک بوده و معمولاً قابل آشکارسازی نیست.

در دماهای بالاتر دامنهٔ نوسان اتمها بیشتر بوده و بنابراین نفوذ اتمی بیشتر می‌شود. اتمهای ذرات مجاور در یکدیگر نفوذ کرده و ذرات را به هم می‌چسبانند.

روی عن ابن عباس عن النّبی (ص): قال سألت جبرئیل (ع): ایّ الاجلین قضی موسی؟ قال اتمها و اکملها یعنی العشرة .

از آنجا که الکترون‌های کاتد انرژی بیشتری به دست می‌آورند، آنها تمایل به یونیزاسیون دارند، نه اینکه اتمها را تحریک کنند. اتم‌های برانگیخته به سرعت به سطح پایه ساطع می‌شوند، اما وقتی اتمها یونیزه می‌شوند، بارهای متضاد از هم جدا می‌شوند و بلافاصله ترکیب نمی‌شوند. این امر منجر به تولید یون‌ها و الکترون‌های بیشتری می‌شود، اما نوری وجود ندارد. این منطقه گاهی اوقات به نام فضای تاریک کروک نامیده می‌شود و بعضی اوقات به عنوان سقوط کاتد نیز خوانده می‌شود، زیرا بیشترین افت ولتاژ لوله در این منطقه رخ می‌دهد.

پاسکال ثانیه می‌باشد. به عبارت دیگر، شیشه‌ها ویسکوزیته نسبتاً زیادی در دمای اتاق دارند که این امر به علت پیوندهای بین اتمی قوی در آن‌ها می‌باشد. با افزایش دما، پیوند ضعیف‌تر شده و حرکت لغزشی یا جریان اتمها یا یونها آسان‌تر می‌شود و لذا کاهش قابل توجهی در ویسکوزیته ایجاد می‌شود.

هنگامی برانگیختگی، اتمها انرژی خود را نسبتاً سریع از دست می‌دهند. از بین روش‌های مختلفی که می‌توان این انرژی را از دست داد، مهمترین آن به صورت تابشی است، به این معنی که یک فوتون آزاد می‌شود تا انرژی را از بین ببرد. در طیف‌سنجی اتمی نوری از طول موج این فوتون می‌توان برای تعیین هویت اتم استفاده کرد (یعنی کدام عنصر شیمیایی است) و تعداد فوتون‌ها به‌طور مستقیم با غلظت آن عنصر در نمونه متناسب است. برخوردها (دارای انرژی کافی و به اندازه کافی) باعث یونیزاسیون می‌شوند. در طیف‌سنجی جرمی اتمی، این یونها شناسایی می‌شوند. جرم آنها نوع اتم‌ها را مشخص می‌کند و مقدار آنها مقدار آن عنصر موجود در نمونه را نشان می‌دهد.

اگر برهم‌کنش بین اوربیتال‌های اتمی از نوع برهم کنش غیر سازنده یا مخرّب باشد در این صورت تفاضل توابع موجی مربوط به اتمها از همدیگر در نظر گرفته می‌شود و اوربیتال مولکولی حاصل شده از نوع ضدّ پیوندی است.

یونش یا یونیزش فرایند فیزیکی تبدیل اتمها یا مولکولها به یون به‌وسیلهٔ افزودن یا کاستن ذرات باردار از قبیل الکترون یا سایر یون‌هاست.

. تمام سایتهای برهم کنش بر روی اتمها قرار دارند. هیچ "جفت تنها" وجود ندارد.