نابال

معنی کلمه نابال در لغت نامه دهخدا

نابال. ( اِخ ) مردی بوده است در عهد داود پیغمبر. درقاموس کتاب مقدس آمده است : نابال ( به معنی احمق ) مردی توانگر بوده که مواشی وی سه هزار گوسفند و هزار بزدر کرمل بود و هنگامی که وی مشغول چراندن گوسفندان خود بود داود بنزد وی فرستاده از احوالات سلامتی وی باز پرسید در ضمن با نهایت لطف و نرمی درخواستی نمود لکن چون نابال مردی حسدپیشه و بخالت اندیشه بود فرستادگان داود را بدرشتی جواب داد و دست تهی گسیل داشت ، بنابراین داود چهارصد نفر از بندگان خود را امر فرمودکه سلاح بر خود استوار کرده از برای هلاک نابال بروندو اموال وی را بغارت برند اما چون ابی جایل زوجه جمیله و عفیفه و عاقله نابال بود هدیه ای بسزا تدارک نموده باستقبال داود شتافت و وی را ملاقات نمود و عطایا را گذارنیده معذرت طلبید. داود از سر خطایای او درگذشت و چون از ملاقات داود مراجعت نمود زوج خود را مست یافت علیهذا او را بحال خود گذاشت. سحرگاهان چون باز بهوش آمده بود وی را از ماجرا مطلع ساخته آن مردخسیس حسدپیشه نبضش ساقط شده پس از ده روز دیگر زندگانی را وداع گفت و داود از استماع این خبر خداوند رامتبارک خوانده شکر نمود که وی را از انتقام بازداشته خود از دشمن وی انتقام کشید. ( قاموس کتاب مقدس ).

معنی کلمه نابال در دانشنامه عمومی

نابال ( عبری: נָבָל ، به معنای احمق ) یکی از مردان ثروتمند طایفه کالب در کتاب اول سموئیل در تنخ است. مطابق روایت، او به داوود توهین کرد و داوود به همین جهت تصمیم گرفت او و تمام خانواده اش را بکشد اما همسر نابال ابیجایل داوود را قانع کرد که خون بی گناهان را نریزد. مدتی بعد نابال مرد و داوود ابیجایل را به زنی گرفت. روایت دلیل مرگ نابال را مشخص نکرده اما احتمالاً به دلیل توطئه داوود و ابیجایل بوده است. ازدواج داوود با زن نابال باعث شد او ثروت نابال را تصاحب کند و راهش برای به پادشاهی رسیدن هموار شود.

معنی کلمه نابال در دانشنامه آزاد فارسی

نابال (Nabal)
(در عبری به معنی «دیوانه») در عهد عتیق (اول سموئیل ۲۵)، مرد ثروتمندی از اهالی معون. زمانی که داود با همراهانش از میان املاک او در کرمل می گذشت از او آذوقه خواست و نابال نداد و با این که زن نابال، اَبیجایل، پنهان از او آذوقه را فراهم آورد و خشم داود فرونشست، نابال پس از دَه روز به ارادۀ خداوند هلاک شد.

جملاتی از کاربرد کلمه نابال

داوود با کمک ابیجایل توطئه کرد و نابال، شوهر ابیجایل که مرد ثروتمندی بود، را به قتل رساند. سپس ابیجایل را به زنی گرفت و ثروت نابال را تصاحب کرد؛ در اثر این اتفاقات بر قدرتش افزوده شد و بزرگان یهودا او را پادشاه اعلام کردند. در ادامه، میان فلیسطی‌ها و اسرائیل جنگی درگرفت که شائول در آن کشته شد و پسر او ایشبعل با کمک فرمانده ارتش ابنیر به قدرت رسید اما مدتی بعد داوود هر دو را با توطئه به قتل رساند و راه سلطنت اسرائیل برایش هموار شد. او در آغاز سلطنتش بر اسرائیل اورشلیم را فتح کرد و پایتختش و همچنین تابوت عهد را به آن شهر انتقال داد.