میرزا محمد علی

خانقاه احمدی (خانقاه احمدیه) یکی از ساختمان‌های قدیمی در محله سرباغ شیراز و در نزدیکی حرم شاهچراغ است. سبک معماری این ساختمان به دوره قاجاریه باز می‌گردد. این خانقاه محل برگزاری جلسات دراویش ذهبیه است. همچنین آرامگاه آقا میرزا احمد عبدالحی مرتضوی تبریزی(اردبیلی ) (وحید الاولیا الکاملین) و جناب حاج میرزا محمد علی حب حیدراردبیلی (ابوالفتوح ) از اقطاب این سلسله نیز در این خانقاه‌است. این خانقاه شامل یک موزه، کتابخانه و درمانگاه‌است.

حیدرقلی در عراق به حوزه نجف رفته و نزد افرادی مانند شیخ علی اصغر تبریزی تحصیلات حوزوی خود را آغاز کرد. وی پس از شش سال به درجهٔ اجتهاد رسید و تقریباً از این زمان به نام سردار کابلی شناخته شد. وی همچنین از میرزا محمد علی دشتی و سید یحیی خراسانی، «اجازه» ی نقل روایات دریافت کرد.

بر پایه اسناد، جاستین پرکینز اولین آمریکایی است که در تاریخ به ایران پای گذارد. از سوی دیگر، نخستین ایرانی که رسماً تابعیت ایالات متحده آمریکا را پذیرفت میرزا محمد علی حاج سیاح بود که در انقلاب مشروطیت نیز شرکت داشت.

آنها در روز ۴ فروردین مورد استقبال دولت مشروطه‌خواه و مردم تهران قرار گرفتند. توسط مجلس به آنها دو مدال طلا اختصاص یافت و برای آنها حقوق ماهانه قرار دادند. بدلیل ترور دو رهبر مشروطه ، یعنی سید عبدالله بههانی و میرزا محمد علی تربیت ، حکومت دستور داد تا همه گروه های مسلح خلع سلاح شوند. در اینجا بود که ستارخان با این تصمیم مخالفت کرد و با نیروهای دولت درگیر شد. مجاهدین که احساس خطر کرده بودند به پارک اتابک رفته و با ستارخان ایستادند. سرداراسعدبختیاری (فاتح تهران) به ستارخان پیغام داد که: «به سوگندی که در مجلس خوردید وفادار باشید و از عواقب وخیم عدم خلع سلاح عمومی بپرهیزید.» اما ستارخان و هم‌رزمانش از اطاعت از این دستور و تحویل سلاح‌های خویش سر باز زدند.

از زبان آشتیانی آثار چندانی به جا نمانده‌است. با این وجود به جای ماندن چند نمونهٔ مکتوب این احتمال را تأیید می‌کند که در گذشته این زبان صورتی مکتوب نیز داشته‌است. مهم‌ترین اثر به جای مانده به زبان آشتیانی دیوان اشعار میرزا محمد علی بلبل آشتیانی شاعر دوران صفویان است. بلبل که در سدهٔ ۱۷ میلادی زندگی می‌کرده، در اصفهان ساکن بوده و در آنجا منصب مستوفی‌گری را بر عهده داشته‌است. از وی بیاضی به جای مانده که نگارش آن مربوط به اواخر سدهٔ ۱۹ یا اوایل سدهٔ ۲۰ است. علاوه بر اشعار بلبل آشتیانی، یک شعر نیز از محمدحسین کفش‌دوز آشتیانی به جای مانده که از نزدیکان بلبل بوده‌است. به جز این دو اثر، چند نامه نیز به زبان آشتیانی از سدهٔ نوزدهم میلادی به جای مانده‌است.

از سوی دیگر، نخستین ایرانی که رسماً تابعیت ایالات متحده آمریکا را پذیرفت میرزا محمد علی حاج سیاح بود که بعدها در انقلاب مشروطیت نیز شرکت داشت.

روستای دیهشک از سال ۱۳۷۴ به شهر طبس الحاق گردید و هم‌اکنون به صورت یک منطقه روستا-شهری است. دیهشک باداشتن دو قنات آباد بوده [1]و دارای نخلستان‌های سر سبز و مزارع سبزی و غلات است. جمعیت این منطقه حدود ۵۰۰۰ نفر بوده و از غنای فرهنگی و علمی خاصی برخوردار است. بزرگانی همچون میرزا محمد علی منش باشی و شیخ نصرالدین و میرزا آقا میرصادقی از مشهورترین افرادی هستند که از این منطقه منشا خدمات زیادی شده‌اند.

معتمدالسلطان میرزا محمد علی خان واجد سمیعی، که بعدها به سالار معتضد ملقب گردید، در سال ۱۲۶۵ شمسی از پدری اصفهانی و مادری شیرازی در تهران به دنیا آمد. پدرش محمد جواد واجد سمیعی تاجری اصفهانی بود که سالیانی دراز پیش از آن به تهران مهاجرت کرده و در همان‌جا اقامت گزید. او تجارت را که در آن روزگار پیشه‌ای پر رونق و بسی برجسته و آبرومند بود، از پدر و اجداد خود به ارث برده بود که همگی در داد و ستدهای عمده دست داشتند.

آیت الله معلم میرزا محمد علی معلم حبیب آبادی فقیه و مورخ

بهاءالله در کتاب عهدی، وصیت‌نامهٔ خود، که به خط خود او نوشته شده بود به‌طور مشخص فرزند ارشدش عبدالبهاء را جانشین برای تببین آثار و ادارهٔ امور جامعهٔ بهائی تعیین کرد. او میرزا محمد علی دومین پسر در قید حیاتش را از نظر رتبه پس از عبدالبهاء به عنوان نفر دوم معرفی کرد. این وصیت‌نامه اندک زمانی پس از درگذشت بهاءالله در جمع بزرگی خوانده شد. جانشینی عبدالبهاء دور از انتظار و تعجب‌برانگیز نبود و اکثریت قریب بالاتفاق بهائیان مطابق کتاب عهدی، عبدالبهاء را به عنوان جانشین بهاءالله و مبیّن و مفسّر رسمی آثار او پذیرفتند.