معنی کلمه منطقه بدر در دانشنامه اسلامی
منطقه بدر در حوالی یکصد و پنجاه کیلومتری مدینه منوره می باشد.
جریان جنگ بدر
در هفدهم رمضان سال دوم هجرت، سپاه اسلام که اندکی بیش از سیصد نفر بود، با سپاه یک هزار نفری قریش به فرماندهی ابوجهل در منطقه بدر به مصاف یکدیگر رفتند.
در این نبرد، پیروزی نصیب مسلمانان گشت و بیش از هفتاد نفر از سران شرک کشته شدند.
پیامبر(صلی الله علیه وآله) اجساد کشتگان را در چاه ریخت و خطاب به آنان فرمود: من وعده حق تعالی را محقق یافتم، آیا آن چه به شما وعده داده شده بود، بر شما محقق گشت؟
جنگ بدر در قرآن
داستان این نبرد، در سوره انفال آمده و خداوند این پیروزی را به عنوان یک پیروزی مهم که آن را برای سپاه اسلام مقرر کرده بود تا ریشه ظلم و ظالم کنده شود، وصف کرده است.
موقعیت فعلی بدر
...
[ویکی شیعه] بَدْر، ناحیه ای در حجاز که نخستین نبرد مهم میان مسلمانان و مشرکان مکه در ماه رمضان سال دوم هجری به نام غزوه بدر در آن رخ داد. دفن شهدای این غزوه در بدر، اهمیتی خاص به آن بخشیده؛ به ویژه برای زائران شیعه. مسجد عریش یا غمامه در این روستا، در جای سایه بان (عریش) حضرت محمد (ص) در غزوه بدر ساخته شده است.
منطقه بدر، آبادی ای بر سر راه مدینه به مکه بوده و چاه های آب آن مشهور بوده و همچنین به دلیل برخورداری از منابع آب و سرسبزی، تفرجگاه اعراب به شمار می آمد. بدر، گونه ای بازار بوده که اعراب به طور موسمی برای داد و ستد کالا در آنجا گرد می آمده اند.
این منطقه در ۱۳۰ کیلومتری جنوب غربی مدینه، در دشتی به طول نه و عرض هفت کیلومتر (یا طول هشت و عرض چهار کیلومتر) در بخش سفلای وادی صفراء (منابع جدید، آن را جزو وادی فَرْعه می دانند)، به ارتفاع ۱۸۷ متر از سطح دریا واقع است. جز قسمت جنوب غربی بدر که زمین آن نرم و سست است و به صورت نخلستانی سرسبز درآمده، دیگر قسمت های آن ریگ زار است و اطراف آن را تپه های پرشیب و تَلماسه محصور کرده است. دو دهانه این دشت (شمال غربی و جنوب شرقی) به نسبت نزدیکی و دوری به مدینه، به اقتباس از قرآن، «العُدوَة الدّنیا» و «العُدوة القُصوی» نام دارند. میان این دو دهانه، در جنوب غربی دشت، کوهی بلند به نام «جبل اسفل» وجود دارد که از آنجا می توان دریا را به خوبی دید.