گل ارغوان

معنی کلمه گل ارغوان در لغت نامه دهخدا

گل ارغوان. [ گ ُ ل ِ اَ غ َ ]( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) گلی است سرخ. ( فرهنگ اسدی نخجوانی ). نام گیاهی است ارغوانی رنگ. نام نباتی است. رجوع به ارجوان شود : از شاخ زعفران گل ارغوان دمیده. ( سندبادنامه ص 15 ). رجوع به ارغوان شود.

معنی کلمه گل ارغوان در فرهنگ فارسی

گلیست سرخ .

جملاتی از کاربرد کلمه گل ارغوان

رویی ز نشاط می عرق‌ کرده چون بر گل ارغوان مطر دارد
رخ شاه شد چون گل ارغوان که دولت جوان بود و خسرو جوان
فرنگیس بگرفت گیسو به دست گل ارغوان را به فندق بخست
زباد خزانی رخم زرد شد گل ارغوان رخم گرد شد
ساکنین کابل در طول دو هفته اول سال برای گردش به همراه خانواده به مناطقی که در آن‌ها گل ارغوان می‌روید می‌روند.
به دیدار شد چون گل ارغوان سهی قد و زیبا رخ و پهلوان
از انده بنفشه بتا ارغوانت رست در خار باز رست گل ارغوان تو
برقی بجست و، خرمن نسرین و لاله سوخت بادی وزید و، شاخ گل ارغوان شکست
همیشه تا چو گل نسترن بو لؤلؤ چنان کجا چو گل ارغوان بود مرجان
اطراف باغ معرکه را تیغ آب رنگ از خون کشته رنگ گل ارغوان دهد
این باغ بزرگ‌ترین تفریگاه برای اهالی شهر کابل بود که مردم شهر کابل از طرف عصر بدانجا سرازیر می‌شدند. به همین دلیل، همه ساله برای مدت پنج هفته جشن (میله) نوروزی جشن دهقان درینجا برپا می‌شد. درین روزها، دهقانان به نمایش فراروده‌هایشان می‌پرداختند. نمایش گاوها، اسب‌ها، قوچ جنگی، سگ جنگی، مرغ جنگی، کاغذپران‌بازی، میله (جشن) گل ارغوان و ده‌ها سرگرمی‌های دیگر هزاران شهروند کابل و اطراف آن را به خود می‌کشانید.
علاوه بر این، ساکنان کابل، در طول دو هفته اول سال جدید، برای گردش به همراه خانواده به مناطقی که در آن‌ها گل ارغوان می‌روید، می‌روند.
یاقوت گل فروغ و گل ارغوان نسب بیجادۀ معنبر و مرجان لاله کار