هنرهای تزیینی
معنی کلمه هنرهای تزیینی در ویکی واژه
جملاتی از کاربرد کلمه هنرهای تزیینی
بیژن صفاری (زاده ۱۹۳۳ – درگذشته ۲۰۱۹) روشنفکر، نقاش و معمار ایرانی و استاد سابق دانشکدهٔ هنرهای تزیینی بود. او از جمله مدیران و سیاستگذاران ارشد فرهنگی و هنری دورهٔ پهلوی و از نزدیکان فرح دیبا بود.
نام صادق تبریزی به سبب طرح این مهمترین سبک هنر نوگرای ایران، ماندگار شدهاست. به احتمال زیاد، او این اصطلاح را نخستین بار در حدود سال ۱۳۴۱ به کار برد. در نوشتاری با نام «یک مکتب نو ایرانی» (ژوئن ۱۹۶۳) در روزنامه کیهان اینترنشنال امامی پس از برشمردن هنرمندان مشهور و تثبیتشده، به معرفی «چهار جوان میپردازد که بر تارک آخرین و قدرتمندترین جریان نقاشی ایران میدرخشند». او در معرّفی این مکتب چندان روشن سخن نمیگوید بهجز اینکه مشخّصاً از این گروه چهار نفره نام میبرد که همه همچون خود تبریزی، دانشجو یا آموزگار مدرسهٔ تازه بازشدهٔ هنرکدهٔ هنرهای تزیینی (۱۹۶۱) بودهاند.
نخستین سرپرست هنرکده هنرهای تزیینی و نخستین طراح گرافیک دارای تحصیلات دانشگاهی گرافیک در ایران (هوشنگ کاظمی) بود. او که در دانشکده هنرهای تزیینی پاریس این دوره را به پایان رسانیده بود در شکلگیری موج جدید طراحی پوستر در ایران نقش عمدهای داشت.
در درازای زمان، مهاجران بومی شدهٔ پارسی با دیگر تیرههای پیرامون خود در قفقاز جنوبی برهمکنش انجام دادند، فرهنگ خود را سهیم شدند و همزمان برخی از عناصر فرهنگی دیگر قومها را فراستاندند. هنرهای چون فرشبافی، بافندگی دستی، ساخت فراوردههای فلزی، منبتکاری و اندودکاری بسیار گسترش یافت. هنرهای تزیینی و مینیاتور هم خیلی معمول است. فرهنگ زبانی تاتها بسیار پرمایه است. انواع چامههای مردمی چون رباعی، غزل و «بیت» گسترش یافتهاست. با بررسی چامههای شعرای پارسیگوی سدههای میانه در قفقاز جنوبی (چون خاقانی و نظامی گنجهای) برخی از آرنگهای شناساننده و ویژهٔ زبان تاتی آشکار میشود.
عبدالمجید حسینی راد استاد دانشگاه از هنرمندان نقاش و از پژوهشگران هنر در ارتباط با نمایشگاه مروری بر آثار جنبش سقاخانه در هنر معاصر ایران گفت: این حرکت را مکتب سقاخانه نمیتوان گفت که به اعتقاد من جنبش است چون ویژگیهای یک مکتب را ندارد با توجه به شرایط اجتماعی خاص که در آن دوره وجود داشت و توجهی که رژیم گذشته به بازنگری برخی از هنرهای قدیمی ایران داشت و همینطور تأسیس دانشگاه هنرهای تزیینی و همچنین شرایط اقتصادی خاص ایران زمینهای فراهم شد تا این جنبش شکل بگیرد.
عامل مهم رشد و تکامل هنر پوسترسازی در ایران تأسیس دانشکده هنری است. در این راستا میتوان تأسیس دانشکده هنرهای زیبا در سال ۱۳۱۹ هجری شمسی را ذکر کرد که برخی استادان آن فرانسوی بودند و طراحی و طراحی پوستر نیز از مواردی بود که در آن آموزش داده میشد همچنین هنرکدههای تزیینی در سال ۱۳۳۹ هجری شمسی تأسیس شد که بعدها به دانشکده هنرهای تزیینی تغییر نام داد و یکی از رشتههای آن (هنرهای چاپی و نگارشی) نام داشت که منظور گرافیک بود و این نخستین مرتبهای بود که گرافیک به عنوان رشته دانشگاهی مستقل در ایران مطرح میشد.
پس از بازگشت به تهران، بین سالهای ۱۳۳۹ تا ۱۳۵۹ در دانشکدههای هنرهای تزیینی به آموزش پرداخت. وی ۲۳ سال بهطور حرفهای در دانشکدههای هنری آموزش دادهاست. او در سال ۱۳۵۷ خانه پدری خود را به «کارگاه هنر» تبدیل کرد. در سالهای نخست پس از انقلاب ۱۳۵۷ به علت تغییر در سیستم آموزشی، دیگر از تجربیات او در دانشکدهها استفاده نشد. وی سپس در بین سالهای ۱۳۷۱ تا ۱۳۷۸ در رشتهٔ طراحی و مجسمهسازی دانشگاه آزاد اسلامی آموزش دادهاست.
حسین کاظمی ریاست هنرستان هنرهای زیبا میرک و ریاست هنرستان هنرهای زیبای پسران، استاد دانشکده هنرهای تزیینی و سرپرستی گروه نقاشی این دانشکده را به عهده داشتهاست.
در ۱۹۲۶ میلادی، خانواده به پاریس بازگشت. دورا مار نامی بود که آنریت برای خود برگزید. او در مدرسهٔ عکاسی و اتحاد مرکزی هنرهای تزیینی درس خواند. او همچنین در مدرسه هنرهای زیبا و آکادمی ژولیان ثبت نام کرد. او به تنهایی به لندن و بارسلون سفر کرد. او از تأثیرهای سقوط والاستریت در سال ۱۹۲۹ (میلادی) عکس گرفت و با کمک پدرش یک کارگاه در منطقهٔ هشتم پاریس باز کرد.