هلاکی

از حضور اولیا گر بسکلی تو هلاکی زانک جزوی بی کلی

شکل او مشاطه چون آراسته از سر هر یک هلاکی کاسته

اگر زان رگ ابر، برقی جهد بقا را، هلاکی تخلص دهد

کیست بیگانه جسم خاکی تو که همی‌جوید او هلاکی تو

جود هلاک خزانه باشد و هر روز تازه هلاکی تو بر خزانه گماری

چون طبیب عشق خواند نام بیماران هجر زین مرض بر نام من خط هلاکی می‌کشد

به دریای فناکن غرقه خود را زانکه زین دریا اگر رستی هلاکی ور در آن غرق آمدی رستی

بدو گفتا که در عین هلاکی پلیدی می‌کنی دعویِ پاکی

تو مر حادثات زمانرا هلاکی تو مر نادرات زمانرا بیانی

وگرنه باز ماندم در هلاکی چو ماهی بودمی بر روی خاکی