نوک بال
معنی کلمه نوک بال در ویکی واژه
جملاتی از کاربرد کلمه نوک بال
بیشتر گونه‌های خفاش‌های میوه‌خوار از دیگر انواع خفاش‌ها بزرگ‌جثه‌ترند به این خاطر به آن‌ها «بزرگ‌خفاش» هم گفته می‌شود. پهنای بدن خفاش‌های میوه‌خوار از نوک بال تا نوک بال دیگر بین ۲۴ تا ۲۴۰ سانتیمتر است و وزن آن‌ها در بزرگ‌ترین گونه‌ها نظیر کالونگ به یک کیلوگرم می‌رسد.
اثر زمینی هنگام پرواز در ارتفاع تنها چند متری از اقیانوس یا زمین رخ می‌دهد. پسار به دلیل نزدیکی زمین به شدت کاهش می‌یابد و از تشکیل گردبادهای نوک بال جلوگیری می‌کند و در نتیجه کارایی بال افزایش می‌یابد. این اثر در ارتفاع بالا رخ نمی‌دهد.
فاصله دو نوک بال جگوار از هم ۸٫۴۸ متر، طول مدل یک‌نفره ۱۵٫۵۲ متر و مدل دو نفره ۱۶٫۴۲ متر و ارتفاع کلی آن ۴٫۶۲ متر است. وزن خالی هواپیمای جگوار دقیقاً ۷ تن، وزن عادی به هنگام برخاست ۱۰۳۰۰ کیلوگرم و حداکثر وزن به هنگام برخاست ۱۵۵۰۰ کیلوگرم می‌باشد.
در صورتی که یک نیروی برآر سه‌بعدی فراهم شود، از پیامدهای اصلی و بنیادین آن می‌توان به بروز یک نیروی پسار برانگیخته یا پایین‌رانش باشد. روش‌های گوناگونی در طراحی و هندسهٔ بال هواپیما وجود دارد که از برانگیزش نیروی پسار جلوگیری شود. بارگیری بال نیز بر ایجاد تاوه تأثیرگذار است. تاوهٔ نوک بال در هوای مرطوب بهتر ایجاد می‌شود و در صورتی که تاوه نوک بال در هوای بدون گرد و غبار ایجاد شود، اگر هوا در بخش مرکزی تاوه سرد شود، تاوه با چشم غیرمسلح دیده خواهد شد.
پدال‌های سه‌گانهٔ رانش برداری که از اپوکسی کربن ساخته‌شده‌اند در نازل اگزوز موتور هواپیما نصب شده‌اند و به جریان هوای خروجی از اگزوز جهت می‌دهند. کنترل بخشی از چرخش هواپیما از بالا به پایین یا از چپ به راست نیز بر عهدهٔ این پدال‌ها می‌باشد. این پدال‌ها تا حرارتی برابر با ۱۵۰۰ درجهٔ سانتی‌گراد که در مواقعی ممکن است وجود داشته باشد، مقاوم هستند. ایکس-۳۱ همچنین از کاناردهای متحرک و طوقه‌های ثابت استفاده می‌کنند. کاناردها سازه‌های بال مانند کوچکی هستند که روی خط بال و بین دماغه و نوک بال نصب می‌شوند. طوقه‌ها روی همان خط ولی بین خط پایانی بال و اگزوز موتور نصب می‌شوند. هر دوی آن‌ها امکان کنترل در شرایط خاص را دارند.
بلبل تایوانی ۲۵ سانتیمتر طول دارد و طول پای آن به ۴۱ میلی‌متر می‌رسد. تارک سر و نوکش سیاه و بلند با اندکی خمیدگی رو به پایین است. رنگ بدن و سینه‌اش سفید متمایل به طوسی و خاکستری است، صورت کمرنگ‌تر و از پایهٔ نوک تا چشم‌ها لکه سیاه‌رگه مانند دیده می‌شود. بال‌ها پهن با دو رنگ نخودی در سمت بازوی بال و سبز مغز پسته ای در نوک بال که در پرواز مشخص می‌شوند. پاهای آن بلند و برای دویدن در بیابان تکامل یافته‌است. در واقع بیشتر به هدهد و چکاوک هدهدی شبیه‌است تا بلبل‌ها.