پسته ای

در شکرخند آن لب نوخط ندارد اختیار پسته ای چون شکرستان را کند گردآوری؟

غوطه در زنگ زد آیینه روشن گهرش پسته ای شد ز خط سبز لب چون شکرش

سفید از گریه شد چون قند بادام سیه چشمان زخط سبز تاشد پسته ای لعل شکربارش

دل به دو نیمه می کنم با تو به شکل پسته ای با من اگر شبی شود فندق تو شکر فشان

آب در گوهر نبندد زنگ از استادگی پسته ای چون گشت از خط لعل گوهربار تو؟