نتر

اغلب در خاک‌های لومی، شنی و لومی رسی ایجاد رویشگاهای وسیعی را می‌نماید. در عرصه‌های استپی بیابان به همراه سایر گونه‌های بیابانی و کم توقع مانند نسی، نتر و علف شور، اجتماعات گیاهی متنوعی را به وجود می‌آورد. این گیاه اگر چه در فصل بهار و تابستان بواسطه بوی عطر بسیار تند آن، مورد استفاده چرای گوسفندان قرار نمی‌گیرد، ولیکن در فصل پاییز و زمستان، زمانی که گیاه غرق در بذر است توسط گوسفندان مورد چرا قرار می‌گیرد. درمنه دشتی از جمله بوته‌های بسیار سازگار به شرایط سخت بیابان محسوب می‌شود که علاوه بر مصارف علوفه‌ای (در مراتع قشلاقی)، بوته‌ای بسیار مقاوم در مقابل فرسایش‌های بادی و نقش ارزنده‌ای را در حفاظت خاک این نقاط بر عهده دارد.

واژهٔ زبان مصریان برای این موجودات نتر و صورت مؤنث آن نترت بوده‌است.

حتپ‌حرس یکم دختر شاه هونی، واپسین پادشاه دودمان سوم، بود. لقب او دختر خدای بود که نشان از این دارد که او دختر یک فرعون بوده و از آنجا که هونی شاه پیش از سنفرو بوده، احتمال زیادی وجود دارد که حتپ‌حرس دختر او می‌بوده باشد. دیگر القاب او مادر شاه (موت نیسوت)، مادر شاه دوگانه (موت نیسوت بیتی)، خدمتکار هوروس (خت هرو)، دختر خدای از بدنش (ست نتر نت ختف) هستند.