نامیوند

معنی کلمه نامیوند در لغت نامه دهخدا

نامیوند. [ می وَ ] ( اِخ ) از دهات ماهیدشت پائین بخش مرکزی شهرستان کرمانشاهان است ، در 15 هزارگزی شمال غربی رباط ماهیدشت و یک هزارگزی کنگربان ، کنار راه فرعی قلعه داراب خان. در دشت سردسیری واقع است و 280 تن سکنه دارد. آبش از چاه تأمین میشود. محصولش غلات دیم و لبنیات و شغل اهالی زراعت و گله داری است. این ده در دو قسمت نزدیک به هم به نام نامیوند سفلی و نامیوند وسطی قرار دارد. سکنه نامیوند سفلی 240 نفر است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5 ).

جملاتی از کاربرد کلمه نامیوند

تپه نامیوند علیا ۳ مربوط به دوره اشکانیان - دوره ساسانیان است و در شهرستان کرمانشاه، بخش ماهیدشت، دهستان چغانرگس، ۱۰۰ متری جنوب روستای نامیوند علیا واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۷ اسفند ۱۳۸۶ با شمارهٔ ثبت ۲۲۴۳۹ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
تپه نامیوند علیا مربوط به مس وسنگ - دوره اشکانیان است و در شهرستان کرمانشاه، بخش ماهیدشت، دهستان چغانرگس، ۵۰۰ متری شمال شرق روستای نامیوند علیا واقع شده و این اثر در تاریخ ۷ اسفند ۱۳۸۶ با شمارهٔ ثبت ۲۱۷۲۳ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
تپه نامیوند علیا ۱ مربوط به دوره ساسانیان است و در شهرستان کرمانشاه، بخش ماهیدشت، دهستان چغانرگس، شرق روستای نامیوند علیا واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۷ اسفند ۱۳۸۶ با شمارهٔ ثبت ۲۲۴۷۷ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.