ناشنیدنی

رویی کز او دلی نگشاید ندیدنی است حرفی که مغز نیست در او ناشنیدنی است

از بس شنیده ام سخن ناشنیدنی گویم شنیده ام سخن ناشنیده را

و اما آن معجون که ذکر کردی من از آن قبیل نیستم که طعام بسیار خورم و به آن لذت گیرم، چه از آن ناخوشتر که هر لحظه به جایی باید رفت که در او نادیدنی را باید دید و ناشنیدنی را باید شنید و نابوییدنی را باید بویید.

صائب گرفت گوشه ای از اهل روزگار ازبس که ناشنیدنی از مردمان شنید