میشوم

من کز نسیم زلف تو دیوانه میشوم زلفت اگر بچنگ من افتد چها کنم

رفته رفته میشوم از خود تهی تا سرم پر گردد از سودای عشق

زهر پنهان در می عشق است اما دلکش است کشته هم گر میشوم زین می دمی خواهم کشید

کار من بنگر که روزی چندبار میشوم از تیغ هیبت کشته زار

از زمان خود پشیمان میشوم در قرون رفته پنهان میشوم

چو سطر راست بازم با تو پیوست چو خطکش میشوم در خط ازان دست

دجال خر لنگ به میدان جهان تاخت از طالع میشوم خود و اختر منحوس

چون کنم ای دل چو حکم یار هست میشوم اینجایگه من پای بست

کند چو معنی او جلوه میشوم معنی حروف را نشناسم سخن نمی‌دانم

مست وبیخود میشوم از دیدنت پیشت ایم تا بگیرم دامنت