ملعبه

«فی الحال که دست شیطانی استبداد داخلی از آستین اجانب بی‌دین و کافران روس بیرون آمده است و در روز روشن ناموس مملکت هتک حرمت می‌شود و ناجوانمردانه آزادی‌خواهان و وکلای طبقات ملت ایران به بند کشیده می‌شوند، این عمل دولت به وضوح «محاربه الله و الرسول» و «افساد فی الارض» است و دادن مالیات به این دولت خائن و جائر که استقلال وطن را ملعبه خود قرار داده و با قوۀ اجنبی دستش به خون مسلمین آلوده شده حرام می‌باشد. در این اوضاع و احوال، عموم رجال سیاسی باید مطلع باشند [که] تنها راه تعالی ایران قانون مشروطه و مجلس شورای ملی است و تکیه بر دول اجنبی عاقبتی جز حقارت ندارد. البته تا زمانی که چشم سلاطین این آب و خاک بر دهان سفرای روس و انگلیس دوخته شده‌است، این مملکت روی ترقی و عزت نخواهد دید.»

زمانی که مصدق محبوس بود، سرلشکر آزموده به خانه من آمد و تقاضا نمود تا در مورد رساله دکتری مصدق که به ظاهر شبهه دینی دارد، مطلبی را ضد مصدق ارائه کنم تا در دادگاه بهتر بتوانند وی را محکوم کنند، اما من بی‌اختیار خنده ام گرفت، هم از اینکه نه مصدق را شناخته‌اند و نه کتاب او را فهمیده‌اند، پس به او گفتم معلوم می‌شود که حرف درست و حسابی ندارید، بروید و خودتان را ملعبه نکنید و دست از این کارهای غلط بردارید.