فکندگی

معنی کلمه فکندگی در لغت نامه دهخدا

فکندگی. [ ف َ / ف ِ ک َ دَ / دِ ] ( حامص ) افتادگی. ( یادداشت مؤلف ). افکنده بودن. رجوع به فکندن و فگندن شود.

جملاتی از کاربرد کلمه فکندگی

چند پرسی که بندگی چه بُوَد بندگی جز فکندگی چه بُوَد
چند پرسی که بندگی چه بود بندگی جز فکندگی چه بود
رفتم خط عشق وبندگی نادیده جز حسرت و جز فکندگی نادیده
بتیز گامی عمر و بنیکنامی زهد بسرفرازی علم و فکندگی هذیان
دان که آنجا که شرط بندگی است بهترین طاعتی فکندگی است
بندگی و فکندگی خواهی عاشقی اختیار باید کرد