معنی کلمه فکنده سپر در لغت نامه دهخدا فکنده سپر. [ ف َ / ف ِ ک َ دَ / دِ س ِ پ َ ] ( ص مرکب ) مغلوب.( یادداشت مؤلف ). شکست خورده. تسلیم شده : راست گفتی هزیمتی سپهندخسته و جسته و فکنده سپر.فرخی ( دیوان ص 101 ).چه عجب داری از فکنده سپرشرم عثمان ز رعب پیغمبر.سنائی.
جملاتی از کاربرد کلمه فکنده سپر بپیش تیغ اجل درامل فکنده سپر بپیش حمله فتنه بلا فشرده قدم فلک فکنده سپر در مصاف نالهٔ من بلند کردهٔ دست دل است، رایت ما ای از رخت فکنده سپر ماه و آفتاب طعنه زده جمال تو بر ماه و آفتاب