چوب پنبه
معنی کلمه چوب پنبه در لغت نامه دهخدا

چوب پنبه

معنی کلمه چوب پنبه در لغت نامه دهخدا

چوب پنبه. [ پَم ْ ب َ / ب ِ ] ( اِ مرکب ) چوب نرم و پنبه مانندی که سابقاً در روشن کردن چخماق استعمال میشدو اکنون از آن استوانه مانندی به اندازه های مختلف سازند و با آن در بطری و شیشه و غیره را مسدود سازند.( از فرهنگ نظام ). چوب درخت پخاس. ( از ناظم الاطباء ).نوعی چوب سبک که از پوست درختان مخصوص به اندازه های مختلف سازند و برای بستن سر بطری و مانند آن بکار برند. || ( اصطلاح گیاه شناسی ) سطح خارجی قسمتهای چوب شده گیاهان را چوب پنبه میپوشاند. و آن عبارتست از یک یا چند طبقه سوبری مانند کوتین عایق و غیرقابل نفوذ که گیاه را از تغییرات محیط خارج محافظت میکند و بواسطه نرسیدن مواد غذائی بسلول های آن سلول ها پرتوپلاسم و مواد حیاتی خود را از دست داده است وخالی شده اند. و هر جای ساقه یا ریشه آسیبی ببیند طبقه نازکی از آن ساخته میشود تا التیام بدهد. در هنگام پائیز که برگ از ساقه جدا میشود در محل دمبرگ نیزورقه نازکی از آن ساخته میشود. در بعضی درختان چوب پنبه ممکن است چنان ضخیم شود که بمصارف صنعتی برسد.
خواص فیزیکی و شیمیائی : از لحاظ خواص فیزیکی چوب پنبه کاملاً شبیه کوتین میباشد. از این رو در گذشته گمان میکردند که ساختمان شیمیائی آن دو نیز با یکدیگر مشابه است. ولی بررسیهای اخیر ثابت کرد که خواص شیمیائی کوتین و سوبرین ( چوب پنبه ) با یکدیگراختلاف دارند و قابل مقایسه نیست. چوب پنبه از نظر شیمیائی شبیه لیپید هاست و شامل اسید فلونیک ( O3 C22H42 ) و اسید فلوئیونیک واسید سوبرینیک C17 O3 H30 و گلیسریدها و سرین که یکی از ترکیبات مومی به فورمول ( O H32 C20 ) است میباشد. و از این رو مانند لیپیدها ( چربی ها ) صابونی میگردد و برای این منظور معرفهای مخصوصی که وسیله شناسائی و تشخیص آنها از کوتین است و بمعرفهای هونل معروف است بکار میرود و اساس آن عموماً روی صابونی کردن اسیدهای سوبرین گذاشته شده است. چوب پنبه سطح خارجی ساقه های چند ساله و ریشه را میپوشاند و عملاً جای کوتین را که صفحه نازکی بیش نیست میگیرد. پوست زرد رنگ سیب زمینی و پوست خارجی و سخت درختان و طبقات قطور چوب پنبه در درخت بلوط. چوب پنبه از تولید مواد سوبرین در غشاء بوجود می آید. ( گیاه شناسی حسین گل گلاب صص 39 -40 و گیاه شناسی حبیب اﷲ ثابتی صص 59 - 60 ).
- چوب پنبه ای شدن ؛ ( اصطلاح گیاه شناسی ) چوب پنبه ای شدن یکی از تغییراتی است که در غشاء سلول ظاهر میشود و در نتیجه آن مواد مختلفی بنام سوبرین که در نتیجه فعالیت مواد حیاتی سلول بوجود می آید روی قشر اولیه غشاء سلول رسوب میکند. بنابراین سوبرین بصورت صفحه نازکی جایگزین قشر ثانوی غشاء میگردد و در این صورت قشر مشترک و قشر اولی و سومی فاقد این ماده میباشند. خواص چوب پنبه و مواد سوبرین مشابه کوتین است. در محلول شواتزر غیر محلول است و کلرور دوزنگ یده آن را زردرنگ میسازد. مختصرتمام رنگهایی که برای رنگ آمیزی کوتین بکار میرود سوبرین را نیز رنگ آمیزی میکند. ( گیاه شناسی تألیف حبیب اﷲ ثابتی صص 58 - 59 ).

معنی کلمه چوب پنبه در فرهنگ معین

(پَ بِ ) (اِمر. ) نوعی چوب سبک که از پوست درختان مخصوص به اندازه های مختلف سازند، و برای بستن سر بطری و مانند آن به کار برند.

معنی کلمه چوب پنبه در فرهنگ عمید

نوعی چوب بسیارسبک و انعطاف پذیر که از پوست بعضی درختان به اندازه های مختلف می سازند و برای بستن سر بطری و ساختن برخی چیزهای دیگر به کار می رود.

معنی کلمه چوب پنبه در فرهنگ فارسی

( اسم ) نوعی چوب سبک که از پوست درختان مخصوص باندازه های مختلف سازند و برای بستن سر بطری و مانند آن بکار برند.

معنی کلمه چوب پنبه در فرهنگستان زبان و ادب

{suberin, cork} [زیست شناسی- علوم گیاهی] پلی استر اسید چرب که در دیوارۀ یاختۀ درون پوست و تنۀ درخت وجود دارد

معنی کلمه چوب پنبه در دانشنامه عمومی

چوب پنبه ( Cork ) محصولی گیاهی است که از ماده آب گریز سوبرین ( Suberine ) تشکیل شده است. عمدتاً از پوست درخت بلوط چوب پنبه ای گرفته می شود.
عایق و غیرقابل نفوذ ( درمقابل مایعات و گازها ) بوده و نرم، سبک و دارای چگالی ناچیز است و بریدن و شکل دهی آن بسیار ساده است. از نظر خواص فیزیکی بسیار شبیه به کوتین ( Cutin ) می باشد.
چوب پنبه از ترکیبات زیر تشکیل شده است
• اسید فلونیک ( O3 C22H42 )
• اسید فلوئیونیک واسید سوبرینیک C17 O3 H30
• گلیسریدها
• سرین ( O H32 C20 )
صنعت چوب پنبه به عنوان صنعت دوستدار محیط زیست شناخته می شود. چرا که دارای عمر چرخه بازیافت ناچیز است. همچنین جنگلهای چوب پنبه، از بیابان زایی جلوگیری نموده و محل زندگی جانوران کمیاب و در معرض خطر است.
در گذشته در کنار چخماق برای روشن کردن آتش استفاده می شد. بعدها در قطعات استوانه ای شکل بریده و برای مسدود کردن درب بطری و شیشه استفاده گردید. حدود ۶۰٪ از کل چوب پنبه تولیدی جهان به مصرف درب بطری شراب می رسد. حدود ۸۰٪ از بطری های شراب تولید شده در جهان، سرپوش چوب پنبه ای دارند. امروزه علاوه بر کاربرد سرپوش بطری ها، به عنوان کفپوش و دیوارپوش نیز به کار می رود.
از دیگر کاربردهای چوب پنبه، صنایع تولید آلات موسیقی، نمای برخی ساختمانها، صنایع ورزشی ( بیسبال ) و حتی تمبر پستی است. چوب پنبه در هنر نیز کاربرد دارد.
سطح خارجی قسمت چوب شده برخی درختان دولپه ای و بازدانگان از چوب پنبه تشکیل می شود. بر روی قسمتهای زیرزمینی، چوبی شده و آسیب دیده گیاه، یک یا چند لایه سوبرین تشکیل می شود. عمر پروتوپلاسم یاخته های چوب پنبه ای کوتاه است.
چوب پنبه در سطح خارجی بسیاری از درختان تشکیل می شود؛ ولی تشکیل آن فقط در پاره ای از درختان آنقدر زیاد است که به مصرف صنعتی می رسد. درخت بلوط چوب پنبه ای از جمله درختانی است که چوب پنبه از پوست آن تولید می شود. برداشت اول محصول معمولا کیفیت مطلوبی نداشته و برای ساخت کفپوش، کفش، عایق و محصولات صنعتی دیگر به کار گرفته می شود. پرتغال، اسپانیا و ایتالیا، بزرگترین تولیدکنندگان چوب پنبه در جهان هستند.

معنی کلمه چوب پنبه در دانشنامه آزاد فارسی

چوب پنبه (cork)
لایۀ بیرونی سبک و ضد آب پوست درختان. تقریباً شاخه ها و ریشه های همۀ درختان و درختچه ها را می پوشاند. بلوط چوب پنبه، (Quercus suber)، که بومی جنوب اروپا و شمال افریقا است، در بسیاری از کشورها کاشته می شود. لایه های بیرونی پوست این درخت به شکلی استثنایی ضخیم است و از آن چوب پنبۀ تجارتی تهیه می کنند.

معنی کلمه چوب پنبه در ویکی واژه

sughero
نوعی چوب سبک که از پوست درختان مخصوص به اندازه‌های مختلف سازند، و برای بستن سر بطری و مانند آن به کار برند.

جملاتی از کاربرد کلمه چوب پنبه

از قدیمی‌ترین نمونه‌های جلیقه‌های نجات را می‌توان به پوست حیوانات، یا کدوهای توخالی اشاره کرد که هنگام عبور از نهرها و رودخانه‌های عمیق از آن ها استفاده می‌شد. همچنین در گذشته دریانوردان نروژی از وسایل ایمنی شناور با طراحی هدفمند متشکل از بلوک های ساده چوب یا چوب پنبه استفاده می کردند.
موارد متعددی وجود داشته‌است که ابزارهای مورد استفاده در زایمان ارزش خود را برای خارج نمودن آن اجسام خارجی ثابت کرده‌اند، مانند فورسپس و مکنده. اشیاء چوبی با چوب پنبه خارج شده‌است و لیوان نوشیدنی پس از پر کردن آن با گچ خارج می‌شوند. قاشق را می‌توان در داخل لیوان قرار داد و سپس با گچ پر نمود و از قاشق به‌عنوان «لنگر» برای خروج همه استفاده کرد. لامپ‌های روشنایی در یک پوشش پارچه‌ای مانند گاز پانسمان قرار می‌گیرند، در داخل رکتوم شکسته شده سپس خارج می‌شوند.
استفاده از چوب پنبه که به تازگی به مقوله علم مواد اضافه شده‌است، اولین بار توسط هوراس، پلینی و پلوتارک مطرح شد. در دوران باستان از جمله در ماهیگیری و وسایل ایمنی به دلیل خاصیت شناوری از چوب پنبه استفاده می‌شد، همچنین به عنوان وسیله حکاکی، درپوش ظروف و عایق بندی، مورد استفاده قرار می‌گرفت. همچنین در قرن دوم برای کمک به درمان طاسی استفاده می‌شد.
مواد چوب پنبه سفت و سخت در نهایت توسط کیسه های حاوی سلول های ضد آب پر از کاپوک ، یک ماده گیاهی، جایگزین شد. این سلول‌های نرم در مقایسه با دستگاه‌هایی که از قطعات چوب پنبه سخت استفاده می‌کردند انعطاف‌پذیرتر و راحت‌تر قابل پوشیدن بودند. شناور کاپوک در بسیاری از نیروی دریایی در جنگ جهانی دوم استفاده شد . فوم در نهایت جایگزین کاپوک برای شناورسازی (در مقابل بادکرده و بنابراین نه ذاتاً شناور) شد.
از سال ۱۹۰۶ تا ۱۹۱۹، رمان‌نویس مارسل پروست (۱۹۲۲–۱۸۷۱) در شماره ۱۰۲ این خیابان زندگی می‌کرد. در آنجا، در اتاق خواب خود با چوب پنبه (که اکنون در موزه کارناواله نمایش داده می‌شود)، بخش عمده ای از رمان در جستجوی زمان ازدست‌رفته را نوشت. . آلن بیتس در شماره ۱۰۲ بلوار اوسمان در نمایشنامه ای در سال ۱۹۹۰ که توسط الن بنت بود، درخشید.
رابرت هوک در سال ۱۶۶۵ با استفاده از یک میکروسکوپ ابتدایی، سلول را در چوب‌پنبه و اندک زمانی بعد در بافت گیاه زنده کشف کرد. او با نگاه به یک برش باریکی از چوب پنبه نوشت: من توانستم تعداد بسیار زیادی منفذ و سوراخ در آن مشاهده کنم که بیشتر شبیه کندوی عسل هستند. این روزنه‌ها یا سلول‌ها عمق زیادی نداشتند اما تعداد بسیار زیادی جعبه کوچک محسوب می‌شوند.
شرایطی که شراب پس از قرارگیری در بطری نگهداری می‌شود، می‌تواند بر میزان کهنگی شراب تأثیر بگذارد و ممکن است به زمان و سرمایه‌گذاری قابل توجهی نیاز داشته باشد. کیفیت یک شراب جا افتاده و کهنه بسته به شرایطی که در آن انبار شده‌است، و وضعیت بطری و چوب پنبه بسیار متفاوت است و به این ترتیب گفته می‌شود که به جای شراب‌های قدیمی خوب، بطری‌های قدیمی خوبی وجود دارد.
بین ۱۷۲۹ و ۱۷۳۶، دو دانشمند انگلیسی، استفان گری و ژان دساگولیر، مجموعه ای از آزمایش‌هایی را انجام دادند که نشان می‌داد یک چوب پنبه یا جسم دیگر در فاصله ۸۰۰ تا ۹۰۰ فوت (۲۴۵–۲۷۵) متر) با اتصال به آن که از طریق یک لوله شیشه ای شارژ شده‌است به موادی مانند سیم‌های فلزی یا نخ کنفی، می‌توان آن را باردار کرد. آنها دریافتند که مواد دیگر مانند ابریشم این اثر را نشان نمی‌دهند.