پولیساریو

معنی کلمه پولیساریو در دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] پولیساریو، عنوانِ تشکلی سیاسی ـ نظامی برای استقلال صحرای غربی آفریقا می باشد.
این عنوان کوتاه شده نام اسپانیایی جبهه مردمی برای آزادی ساقیة الحمراء و وادی الذهب است.صحرای غربی آفریقا از ۹۱۵ تا ۹۳۰ق/ ۱۵۰۹ تا ۱۵۲۴م در اشغال اسپانیا بود و از آن پس دولت مراکش بر آن جا حکومت داشت؛ اما دولت اسپانیا در حدود نیمه دوم سده ۱۹م دوباره بر آن جا دست یافت.
← جمعیت
پولیساریو را جانشین سازمانی به نام جنبش آزادی صحرا دانسته اند که در ۱۳۴۷ش/ ۱۹۶۸م توسط محمد سیدابراهیم بصیر، معروف به بصیری ایجاد گردیده بود. بصیری که روزنامه نگار و ساکن رباط بود، روزنامه ای به نام صحرای ما انتشار می داد و به شیوه ای صلح آمیز، خواهان استقلال صحرا از اسپانیا بود.
← اهداف
(۱) بالت،ا پل، مغرب بزرگ، ترجمه عباس آگاهی، تهران، ۱۳۷۰ش. (۲) شامی، علی، الصحراء الغربیة، بیروت، ۱۹۸۰م. (۳) فیشتریوس، اریک، جبهه پولیساریو، ترجمه مجید نوحی، تهران، ۱۳۵۹ش. (۴) قضیة الساقیة الحمراء و وادی الذهب، الجزایر، حزب جبهة التحریر الوطنی. (۵) مراد، محمدعدنان، المجتمعات الافریقیة، دمشق، ۱۹۹۵م. (۶) Africa، South of the Sahara ۱۹۹۸، London، ۱۹۹۸. (۷) Damis J، Conflict in Northwest Africa، Stanford، ۱۹۸۳. (۸) Fage J D، A History of Africa، London، ۱۹۸۸. (۹) Mauritania، History، Polisario Problem، www arab net /Mauritania/history/ma _ polisario html. (۱۰) Perkins K J، Western Sahara، School discovery com/ homeworkhelp/worldbook/ atozgeography/ w/۵۹c. (۱۱) Western Sahara، Encyclopedia، www encyclopedia com/articlesnew/۱۳۷۷۴ History htm۱.

جملاتی از کاربرد کلمه پولیساریو

جبهه پولیساریو سازمانی سیاسی نظامی در صحرای غربی است. این گروه در سال ۱۹۷۳ به عنوان یک گروه مقاومت علیه تسلط استعماری اسپانیا بر صحرای غربی و با هدف استقلال این منطقه ایجاد شد. پولیساریو پس از خروج اسپانیا در سال ۱۹۷۶ از این منطقه و تقسیم آن بین مراکش و موریتانی به مخالفت با این دو کشور پرداخت. موریتانی و پولیساریو در سال ۱۹۷۹ با یکدیگر صلح کردند اما مراکش تمام منطقه صحرای غربی را ضمیمه خاک خود کرد. از آن پس جبهه پولیساریو به مقاومت علیه مراکش ادامه داده‌است. حملات پولیساریو علیه مراکش بیشتر از طریق پایگاه‌های این سازمان در الجزایر هدایت می‌شود.
مغرب مدعی صحرای غربی نیز هست و از سال ۱۹۷۹ این سرزمین را به عنوان قلمرو خود اداره می‌کند، اگرچه دادگاه بین‌المللی دادگستری در سال ۱۹۷۵ حکم داد که مغرب هیچ ادعای مشروعی نسبت به صحرای غربی ندارد. آتش‌بس بین مغرب و جنبش استقلال‌طلب جبهه پولیساریو تحت حمایت الجزایر در صحرای غربی از سپتامبر ۱۹۹۱ اجرایی شده‌است، اما همه‌پرسی تعیین سرنوشت تحت حمایت سازمان ملل هرگز برگزار نشده‌است و مذاکرات دوره‌ای برای حل و فصل این وضعیت ادامه دارد.
در قرن هفدهم فرانسوی‌ها بر ساحل این سرزمین پا گذاشتند، ولی تا ۱۹۰۳ امیرنشین‌های دور از ساحل را ضمیمه نکردند. موریتانی در ۱۹۶۰ استقلال یافت. در ۱۹۷۶ وقتی امپراتوری اسپانیا از صحرای غربی دست کشید، مراکش و موریتانی این سرزمین را بین خود تقسیم کردند، ولی موریتانی نتوانست چریک‌های پولیساریو را، که برای استقلال صحرای غربی می‌جنگند، شکست دهد و از ادعای خود منصرف شد (۱۹۷۹). در ۱۹۸۹، تنش میان عرب‌های مسلط شمال و سیاهپوست‌های جنوب به خشونت انجامید. این کشور پس از ۱۹۷۶ تحت حاکمیت نظامیان بود و در ۱۹۷۹ تک‌حزبی گردید. در ۱۹۹۲ انتخابات چندحزبی برگزار شد.
اعضای پولیساریو عمدتاً از بومیان کوچ‌نشین ساکن صحرای غربی معروف به صحراوی‌ها هستند. چریک‌های پولیساریو در دهه ۱۹۸۰ پانزده هزار نیروی موتوریزه و به خوبی مسلح‌شده در اختیار داشتند و حملاتی را علیه پاسگاه‌ها و استحکامات دفاعی مراکش در صحرای غربی ترتیب می‌دادند. مراکش هم در پاسخ به این حملات یک خاکریز دفاعی به طول حدود دو هزار کیلومتر را بنا کرد که احداث آن در سال ۱۹۸۷ به پایان رسید.
جمهوری دموکراتیک عربی صحرا (به عربی: الجمهوریة العربیة الصحراویة الدیمقراطیة) نام دولتی است که از ۱۹۷۶ و از سوی جبهه پولیساریو داعیهٔ حکومت بر صحرای غربی (مستعمرهٔ پیشین اسپانیا) را دارد. هم‌اکنون جمهوری صحرا تنها بر ۲۰ تا ۲۵ درصد از سرزمین‌های مورد ادعایش چیرگی دارد. بخشی از سرزمین‌های مورد ادعای این دولت، مورد ادعا و کنترل مراکش است و دولت مراکش آن را «استان جنوبی» می‌خواند.
او در ۱۹۷۱ کنترل حکومت بر صنعت نفت را به بهای پایان روابط ویژه الجزایر با فرانسه اعلام کرد. در ۱۹۷۵ هم به رسمیت شناختن جمهوری دمکراتیک عربی صحرا و حمایت گسترده از پولیساریو به قطع روابط با مراکش و موریتانی منجر شد. الجزایر در این دوران از کشورهای مهم جنبش عدم تعهد به‌شمار می‌رفت و هم‌زمان با همکاری‌های اقتصادی با شرکت‌های غربی، روابط نزدیکی نیز با بلوک شرق داشت. در ۱۹۷۶ قانون اساسی جدید و یک منشور ملی تهیه شد که هر دو در همه‌پرسی به تصویب رسیدند. منشور ملی «تعهد فسخ ناپذیر و غیرقابل بازگشت الجزایر به سوسیالیسم» را اعلام می‌کرد.
در سده هفدهم فرانسویان بر ساحل این سرزمین پا گذاشتند، ولی تا ۱۹۰۳ امیرنشین‌های دور از ساحل را ضمیمه نکردند. موریتانی در ۱۹۶۰ استقلال یافت. در ۱۹۷۶ وقتی اسپانیا از صحرای غربی دست کشید، مراکش و موریتانی این سرزمین را بین خود تقسیم کردند، ولی موریتانی نتوانست چریک‌های پولیساریو را، که برای استقلال صحرای غربی می‌جنگند، شکست دهد و از ادعای خود منصرف شد (۱۹۷۹). در ۱۹۸۹، تنش میان اعراب مسلط شمال و سیاهپوستان آفریقای جنوبی به خشونت انجامید. این کشور پس از ۱۹۷۶ تحت حاکمیت نظامیان بود و در ۱۹۷۹ تک‌حزبی گردید. در ۱۹۹۲ انتخابات چندحزبی برگزار شد.