گوش فیل

معنی کلمه گوش فیل در لغت نامه دهخدا

گوش فیل. [ ش ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) گیاهی که نام علمی آن آروم کولوکازیا و یا آروم اسکولنتا است و آن را به عربی قلقاس الفیل و به فارسی قلقاس و گوش فیل می گویند. ( از واژه نامه گیاهی دکتر اسماعیل زاهدی ص 31 ). || قسمی از حلویات. قسمی شیرینی از آرد و تخم و مرغ و قند سوده. ( یادداشت مؤلف ).

معنی کلمه گوش فیل در فرهنگ عمید

= پیلگوش

معنی کلمه گوش فیل در فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱ - گیاهی است از راست. تک لپه ییها که جزو تیر. قلقاسها میباشد . گیاهی است علفی و دارای ساق. زیر زمینی غده یی و با گلهای معطر که اصل آن از هندوستان است و از آنجا به دیگر نواحی برده شده است آرن فیل گوش لوف حیه لوف الحیه لوف ارقط دراقیون لوف کبیر آذان الفیل لوف مستطیل اذن القسیس شجره التنین خبز القرود غرغنطیه ارون . ۲ - نوعی شیرینی . طرز تهیه : ۷۵ گرم آرد سفید را با یک استکان شیر و ۶ عدد زرد. تخم مرغ و یک سفیده خمیر کرده بگلوله های کوچکی تقسیم کنند و هر یک از گلوله ها را پهن و نازک کرده بهر شکل که خواهند می برند و یکی یکی آنها را در روغن داغ فرو برده نزدیک سرخ شدن بیرون آرند و خاک. قند روی آن پاشند

معنی کلمه گوش فیل در دانشنامه آزاد فارسی

گوش فیل (Amorphophallus)
جنسی متعلق به تیرۀ گل شیپوری. در جزایر هند شرقی یافت می شود. ساقۀ زیرزمینی گیاه هرساله یک برگ بسیار بزرگ، به طول سه متر، و یک گل آذین اسپادیس خیلی درشت، حامل هر دو گل نر و ماده، تولید می کند. در گونۀ گوش فیل غول Amorphophallus titanum، طول اسپادیس گاهی به سه متر می رسد.

جملاتی از کاربرد کلمه گوش فیل

ساکنان اولیه این جزیره به نظر می‌رسد که از غرب و از جزایر مارکوس آمده‌اند. این افراد با خود موز، سیب زمینی شیرین، نیشکر و گوش فیل آوردند.