والضحی. [ وَض ْ ض ُ حا ] ( اِخ ) نود و سومین سوره قرآن مجید، مکیه و یازده آیه است و بدین آیت شروع می شود: والضّحی و اللیل اذا سجی : ترک بدی مقدمه فصل نیکی است کاول علاج واجب بیمار احتماست خود نفی باطل اول لفظ شهادت است کاول اعوذ وانگهی الحمد ووالضحی است.کمال اسماعیل.
معنی کلمه والضحی در فرهنگ فارسی
نودو سومین سوره قر آن مجید مکیه و یازده آیه است .
جملاتی از کاربرد کلمه والضحی
والشمس والضحی گل روی محمد است واللیل تار سنبل موی محمد است
تا زلف تو شب است و رخت آفتاب چاشت «واللیل والضحی » است مرا ورد روز و شب
خفاش در تاریکیی در عشق ظلمتها به رقص مرغان خورشیدی سحر تا والضحی پا کوفته
پس ازین فرمود حق در والضحی بانگ کم زن ای محمد بر گدا
در خم زلف سیاه او که واللیل آمده است والضحی را فی المثل شمع شبستان دیده اند
ای روی تو والضحی و مویت و اللیل اذا سجای عاشق
بهر وایافتن گم شده نعلین کلیم والضحی خواندن خضر از در طاها شنوند
زان سبب فرمود یزدان والضحی والضحی نور ضمیر مصطفی
هرکه از قرآن حق بیدار شد والضحی وهل اتایش یار شد
نیافت خسرو گمگشته خویش را، با آنک ز گرد نامه تو خط والضحی آموخت