هزاره جات

معنی کلمه هزاره جات در دانشنامه اسلامی

[ویکی شیعه] هَزاره جات یا هزارستان یا بربرستان، منطقه وسیع کوهستانی در ارتفاعات مرکزی افغانستان است که بیشتر ساکنان آن شیعه مذهب و از قوم هزاره هستند. این منطقه تا اواسط دوران اسلامی، غور یا غرجستان خوانده می شده و تا پیش از سده نوزدهم میلادی، همواره منطقه ای مستقل بوده است.
اغلب جمعیت هزاره جات، شیعه جعفری، هزاره و از نژاد تاتارند. آنها اغلب به زبان فارسی با گویش هزارگی سخن می گویند.
هزاره جات هیچگاه مرز روشنی نداشته است، اما به طور تقریبی، بامیان در شمال، سرچشمه رودخانه هلمند در جنوب، فیروزکوه در غرب و گذرگاه سالنگ در شرق را دربرمی گیرد. بر اساس تقسیمات کشوری کنونی افغانستان، هزاره جات از ولایات مرکزی بامیان و دایکندی و بیشتر مناطق استان های وردک، غزنی، سرپل، سمنگان، غور و پروان تشکیل شده است. و بر اساس تخمین منابع مختلف، کل منطقه هزاره جات، بین ۱۰ تا ۱۵ هزار کیلومتر مربع مساحت دارد.

جملاتی از کاربرد کلمه هزاره جات

در سال ۱۹۹۹، ملا عمر فرمان حفاظت از تندیس‌های بودا در بامیان، که در سدهٔ ۶ میلادی بر صخره‌ای در دره بامیان هزاره جات کنده کاری شده بودند، را داد.
تقریباً ۸۰ درصد کشور از کنترل دولت خارج شده بود. دسته‌های نظامی در مناطق استراتژیک در شمال و شمال شرق به خصوص در امتداد جاده منتهی به کابل مستقر شده بودند. در غرب، شوروی با قدرت سعی بر جلوگیری از نفوذ از ایران داشت و نیروهای ویژه آنان عملیات مخفیانه‌ای در خاک ایران در پایگاه‌های مشکوک به حضور مجاهدین انجام می‌دادند. برخی مناطق نورستان در شمال شرق و مناطق هزاره جات در ارتفاعات مرکزی افغانستان، تقریباً با توسل به درگیری و زد و خورد غیرقابل نفوذ بودند و می‌توان گفت که روال مستقلی در آنجا جریان داشت.