گل بنیاد

کرد بلبل پیش گل بنیاد درد دل بسی زود گل بگذشت و آن درد دل اتمامی نیافت

چون گذر بر خاک داری بر سرت این باد چیست چون ز گل بنیاد داری دل بر این بنیاد چیست

ز خشت برگ گل بنیاد طاقش چمن از سینه چاکان رواقش