[ویکی فقه] وعده بهشت (قرآن). خداونددر قرآن به افراد و گروه هایی از انسان ها وعده بهشت داده است: وعده بهشت به آمران به معروفوعده بهشت به استقامت کنندگانوعده بهشت به تائبانوعده بهشت به تسلیم شدگانوعده بهشت به حافظان حدود خداوعده بهشت به حامدانوعده بهشت به روزه دارانوعده بهشت به شاکرانوعده بهشت به شهیدانوعده بهشت به طالبان عمل صالحوعده بهشت به طالبان نسل صالحوعده بهشت به عابدانوعده بهشت به مؤمنانوعده بهشت به متقینوعده بهشت به محسنانوعده بهشت به مهاجرانوعده بهشت به ناهیان از منکر مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۶، ص۵۶۱، برگرفته از مقاله «وعده بهشت». ...
جملاتی از کاربرد کلمه وعده بهشت
ایشان عملیات شهادت طلبانه علیه صهیونیستها را جایز و مشروع دانسته و مجریان این عملیات را شهیدانی میداند که از جانب خداوند وعده بهشت داده شدهاند. وی تأکید میکند که این عملیات باید منضبط به مبانی جهاد در اسلام باشد. از آن جمله اینکه مقصود و مراد، دفاع از امت اسلامی و متوجه ظالمان، محاربان و حامیان آنان در جامعه صهیونیستی بوده و در چارچوب برنامه ای کلی و ضامن مصلحت امت اسلامی باشد.
گر وعده بهشت یا جحیم است تو را از روز جزا نه جای بیم است تو را
از طرف دیگر انصار علاقه خاصی به پیامبر داشتند؛ به عنوان نمونه در جنگ احد زمانی که جان پیامبر به خطر افتاد و به مدافعان خود وعده بهشت میداد تنها انصاریان در دفاع از پیامبر به استقبال شهادت رفتند که مایه گلایه پیامبر از عمده مهاجران شد . در توزیع غنایم قابل توجه حنین نیز، عشق به پیامبر آنان را از توجه به غنایم بازداشت؛ زمانی که به انصار چیزی داده نشد پیامبر به آنها گفت: بگذارید تازه مسلمانان قریش مکه با غنایم باز گردند .