محنت زده

عاشق مستم و محنت زده از بار دلم دوستان عفو کنیدم که گرفتار دلم

جهد کردم که ز دل بوکه برآید کاری چکنم کاین دل محنت زده از کار برفت

عاقل ندهد عاشق دلسوخته را پند سلطان ننهد بنده محنت زده را بند

یاری ده محنت زده مشناس جز او کس فریادرس بی‌کس تنها همه او دان

گفته ای جامی محنت زده بی ما چون است چون بود حال کسی کز تو جدا افتاده ست

دلبرا سنگ فراقت به دلم باز مزن چون دل خسته ی محنت زده جامست امشب

تا این دل محنت زده آهنگ تو کرد جان در سر کار رخ گل رنگ تو کرد

اندرین خرگه محنت زده دانا چه کند خیمه مانند حباب ار نزند بر سر می

آن نشنیدی که در مثلها گویند محنت زده را ز هر سویی سنگ آید

با آنکه بجز محنت و رنج از تو ندیدم شادم که به رنج من محنت زده شادی