مثلها

چنان چون بگویند اندر مثلها که پهلوی هر گل نشسته ست خاری

وَ کُلًّا ضَرَبْنا لَهُ الْأَمْثالَ و همه را مثلها زدیم و بداستانها، وَ کُلًّا تَبَّرْنا تَتْبِیراً (۳۹) و همه را تباه کردیم و فرو بردیم فرو بردنی.

درو چون میوه از حکمت مثلها چو ریحان بهاری خوش غزلها

رمزی از زلف تو و نکته ای از خال تو بود این مثلها که گه از دام و گه از دانه زدند