گم کرده

داستان هوی رین با ایتِن مارس شروع می‌شود که زندگی شادی را با خانواده خود سپری می‌کند. او یک معمار جوان بود که به همراه همسر خود گریس و دو پسرش زندگی شادی داشتند. اما او پسر بزرگ خود، جیسون را در یک سانحه رانندگی در جلوی مرکز خریدی از دست داد. ایتن با پریدن سعی کرد او را از جلوی ماشین نجات دهد، اما موفق نشد و جیسون جانش را از دست داد و خود او نیز به مدت شش ماه به کما رفت. دو سال بعد، ایتن دچار افسردگی شدید شد، از مکان‌های شلوغ هراس داشت و به مدت چندین ساعت دچار توهم شده و سنکوپ می‌کرد. از زن خود جدا شده و از پسر دیگر خود شان نیز بسیار فاصله گرفته بود. در یکی از روزها هنگامی که‌شان را به پارکی برده بود، دچار توهم دیگری شد و وقتی بهوش آمد، شان را گم کرده بود.

او نیز دوان دوان شتابد گم کرده ی خویش را بیابد

سالها تحصیل علمی کرده بود نه چو ایشان راه حق گم کرده بود

خویش را در راه عشق از ضعف تن گم کرده ایم نالهٔ دل می دهد جویا نشان ما به ما

میرری از بهر تو گم کرده راه ورچه بهر گوشه ری رهنماست

همچو مرغان آشیان گم کرده ام از جستجو در میان خلق می گردم که یابم آدمی

گه اندر موج خون گم کرده هنجار گه اندر بحر غم گم کرده معبر

موسی استاده و گم کرده ز دهشت نعلین ارنی گفتنش از هبر تجلا شنوند

اندرین وادی که روی آورده ام نیست بی خود یوسفی گم کرده ام

آشیان گم کرده آهوی ختن مات و حیران اندران دام فتن

دل که در زلف پریشان تو می جوید قرار در شب تاریک مرغ آشیان گم کرده ای است