چاشت خور. [ خوَرْ / خُرْ ] ( نف مرکب ) خورنده چاشت. || چاشته خور. کسی که یک بار مزه چیزی را چشیده باشد و سپس همیشه در آرزوی آن بود. ( ناظم الاطبا ). و رجوع به چاشته خور و چاشتی خور و چشته خور شود.
معنی کلمه چاشت خور در فرهنگ فارسی
چاشته خور . کسیکه یک بار مز. چیزی را چشیده باشد و سپس همیشه در آرزوی آن بود .
جملاتی از کاربرد کلمه چاشت خور
رنجه‌ای تا به رخت چاشت خورم که فلک بر دل من چاشت خور است
ز پیش آنکه او بر تو خورد شام تو بر وی چاشت خور تا تو بری نام