سبکسار

منت از غیرت بی مطلبیش می سوزد به گرانقدری دیوانه سبکسار کم است

نخواهیم گفتند بهرام را دلیر و سبکسار و خودکام را

بی وزنی حسود سبکسار او نگر کز صد هزار کوه یکی سنگ نایدش

بیا ساقیا رطل سنگین بیار که سازد سبکسار را بردبار

بکاست آنکه سبکسار شد، ز قیمت خویش ازین معامله ترسیده و گران شده‌ایم

سینه خالی مکن از درد که مرد ره عشق که سبکسار شود بار به منزل نبرد

مشو ای سبکسار آشفته کار به این خفته شکلان دل مرده، یار

چرا به بانگ و خروش و فغان بی معنی کلنگ نیست سبکسار و ما سبکساریم؟

طبع نادان سبکسار نگیری زنهار وزن خود راست به میزان خردمند کنی

که مردم نخوانندش اندر زمان سبکسار خوانند و نامهربان