صحرای باغ
معنی کلمه صحرای باغ در فرهنگ فارسی
جملاتی از کاربرد کلمه صحرای باغ
آبکوهی، روستایی در دهستان عمادده بخش صحرای باغ شهرستان لارستان در استان فارس ایران است.
از گردشگاههای صحرای باغ میتوان به اینها اشاره کرد: چند باب آبانبار (برکه) دراز، آثار قلعهای که در بالای کوه واقع است، و چند چاه قدیمی، و بند و نخلستان و بقعه میراحمد که مردم دشتی و زروان و جاهای دیگر در موقع باران و بهار به تفریح میروند.
همچنین در منطقه صحرای باغ چندبار قحطی رخ دادهاست، مخصوصاً در زمان دوجنگ عالم گیر جهانی که ازسال ۱۹۱۴ میلادی رخ دادهاست تا سال ۱۹۱۸ میلادی، و همچنین جنگ جهانی دوم از سال ۱۹۳۹ تا سال ۱۹۴۵ میلادی، در جنگ جهانی اول بیماری عالمگیری افتاد که در صحرای باغ به نام سال «دَردِی» معروف گشت، در این بیماری در روستاهای صحرای باغ و همچنین روستاهای اطراف روزانه تعداد زیادی از مردم در اثر این بیماری جان خودشان از دست میدادند، همچنین در سالهای قحطی نیز افراد زیادی از صحرای باغ و روستاهای توابع به سبب قحطی وگرسنگی مردند.
باغ، روستایی در دهستان صحرای باغ بخش صحرای باغ شهرستان لارستان در استان فارس ایران است. این روستا، مرکز دهستان صحرای باغ است.
آبادیهای فوق و خیلی از آبادیهای دیگر در صحرای باغ برپا بودهاست که فقط خرابهای آنها باقیماندهاست. از روستاهای قدیمی پاسخند و طوایف ساکن آن روستاها، جز نامی باقی نماندهاست، ولی آثار بسیاری از آنها برجا ماندهاست.
حدود صحرای باغ از برکه حاجی محمدعلی که با حدود روستای کرمستج است شروع میشود و انتهای آن به روستای دیده بان وکنگ ریشه میرسد که تقریباً ۶۳ کیلومتر است. این حدود از شرق تا غرب صحرای باغ است، اما حدود شمال و جنوب صحرای باغ که پهناورترین آن از بالای روستای زروان و دشتی شروع میشود تا پاسگاه گردنه پاسخند در حدود ۱۵ کیلومتر است.
چنانکه پیر مردان و ریش سفیدان روایت میکنند که منطقه صحرای باغ بارها از طرف خوانین دور ونزدیک غارت شدهاست.
در دوران گذشته چندین بار اتفاق افتادهاست که روستاهای صحرای باغ و اطراف مورد هجوم و چپاول بیگانگان قرار گرفتهاست.
جمعیت بخش صحرای باغ شهرستان لارستان براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۰، برابر با ۱۳٬۰۲۲ نفر (۲٬۹۲۸ خانوار) بودهاست.
این رشته از شمال دهستان علامرودشت شروع میشود و از دهستانهای فداغ و صحرای باغ گذشته، به بندرعباس ختم میشود. ارتفاعات آن عبارتاند از قلهٔ بام برفی ۱۳۳۳ متر، قلهٔ کوه زنگی ۲۳۷۸ متر، قلهٔ کوه گراش ۱۵۸۶ متر، وقلهٔ کوه بر در شمال غربی کرمستج به ۱۷۴۵ متر میرسد.