شارع عام

دل بود یا شارع عام است این سینه یا اصطبل انعام است این

عجب مدار اگر نیست عشق شیوه عاقل که آن به خلوت خاص است و این به شارع عام است

احکام شریعت است چون شارع عام بیرون مرو از راه شریعت یک گام

حرف، نخلی است که در شارع عام افتاده است روزی خاصه بی برگ و بران خاموشی است

و هرگاه حوادث به عاقل محیط شود باید که در پناه صواب رود و بر خطا اصرار ننماید و آن را ثبات عزم و حُسنِ عهد نام نکند. چه هر که بی راهبر به عمدا در راه جهول رود و از راه راست و شارع عام دور افتد هر چند پیشتر رود به گمراهی نزدیک تر باشد. و اگر خار در چشم متهوّر مستبد افتد، در بیرون آوردن آن غفلت ورزد و آن را خوار دارد و بر سر چشم می‌مالد، بی شُبهت کور شود.

بدو گفتم که اندر شارع عام مناسب نیست شرح و بسطِ پیغام

همچو آیینه که در شارع عام آویزند عمر من صرف پریشان نظری می گردد