سلطنت مشروطه

انقلاب ۱۹۰۵ روسیه (۲۲ ژانویه ۱۹۰۵ تا ۱۶ ژوئیه ۱۹۰۷) موجی از ناآرامی‌های سیاسی مردمی در بخش‌های وسیعی از امپراتوری روسیه بود. این انقلاب سبب شد تا تزار نیکلای دوم به تبدیل حکومت روسیه از استبداد به سلطنت مشروطه تن دهد.

نظام سیاسی در انگلستان به عنوان بخشی از پادشاهی متحده بریتانیا، سلطنت مشروطه و نظام پارلمانی است. از سال ۱۷۰۷ به بعد یعنی زمانی که لایحه اتحاد ۱۷۰۷ موجب اجرایی شدن مفاد پیمان اتحادیه شد و انگلستان و اسکاتلند را به شکل پادشاهی بریتانیای کبیر با یکدیگر متحد کرد چیزی به نام دولت انگلستان وجود نداشته‌است. قبل از این اتحاد، انگلستان توسط پادشاه آن و پارلمان انگلستان اداره می‌شد. امروزه انگلستان به‌طور مستقیم توسط پارلمان بریتانیا اداره می‌شود، اگر چه دیگر کشورهای اتحادیه بریتانیا دولت خود را دارند. در مجلس عوام که مجلس سفلای پارلمان بریتانیا مستقر در کاخ وستمینستر است ۵۳۲ عضو از مجموع ۶۵۰ عضو پارلمان متعلق به حوزه‌های انتخابیه انگلستان هستند.

رضا پهلوی (زادهٔ ۹ آبان ۱۳۳۹)، فعال سیاسی و فرزند ارشد آخرین پادشاه ایران، محمدرضا پهلوی و شهبانو فرح پهلوی است که از ۴ آبان ۱۳۴۶ تا ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ (پیش از انقلاب ۱۳۵۷) واپسین ولیعهد سلطنت مشروطه ایران بود و با عنوان رسمی «والاحضرت همایون ولایتعهد» خطاب می‌شد.

جنبش مردمی 1990 (نپالی: जनआन्दोलन) یک جنبش چند حزبی در نپال بود که پایان پادشاهی مطلقه و آغاز سلطنت مشروطه را به همراه داشت. همچنین نظام پنچایات را از بین برد.

پس از ناپلئون سلطنت مشروطه به فرانسه بازگشت. سپس دوباره نظام جمهوری جایگزین شد تا این که ناپلئون سوم (برادرزاده ناپلئون)، کودتا نمود و امپراتوری دیگری به راه انداخت. پس از آن جمهوری‌های متعدد شکل گرفت. بدین ترتیب در کم‌تر از یک قرن، بر فرانسه به شکل‌های گوناگونی مانند جمهوری، دیکتاتوری، سلطنت مشروطه و دو امپراتوری متفاوت حکم‌فرمایی شد.

در سال ۱۹۲۶ سلطنت مشروطه اعلام کرد و خود را شاه خواند. او در ۱۰ دسامبر ۱۹۲۷ سفری ۶ ماهه را به کشورهای آسیایی، اروپایی و آفریقایی آغاز کرد و در سال ۱۳۰۷ ه‍.ش از راه ایران به افغانستان بازگشت و دست به اقدامات اصلاحی زد و مدارس بسیاری در کابل و نقاط دیگر مملکت تأسیس و متخصصانی از خارج استخدام کرد و در کابل علاوه بر مدارس حبیبیه و حربیهٔ سابق مدارس عالی دیگری زیر نظر معلمان فرانسوی و آلمانی بنیاد نهاد و یک دسته محصل به خارج کشور گسیل داشت.

۱۴ سپتامبر: لوئی شانزدهم، قانون اساسی جدید را امضا نموده و بدین ترتیب سلطنت مشروطه را می‌پذیرد.

انقلاب ترکان جوان انقلابی مشروطه‌خواهانه در امپراتوری عثمانی بود که در ژوئیهٔ ۱۹۰۸ رخ داد. کمیته اتحاد و ترقی (سازمانی متعلق به جنبش ترکان جوان) سلطان عبدالحمید دوم را مجبور کرد تا قانون اساسی عثمانی را بازگرداند و پارلمان را که آغازگر سیاست چند حزبی در داخل امپراتوری بود، دوباره برگزار کند. از انقلاب ترکان جوان تا پایان امپراتوری، نشان‌دهندهٔ دوران مشروطه دوم در تاریخ امپراتوری عثمانی است. بیش از سه دهه قبل از آن، در سال ۱۸۷۶، سلطنت مشروطه تحت رهبری عبدالحمید در دوره‌ای به نام دوره مشروطه یکم برقرار شد که تنها دو سال طول کشید تا اینکه عبدالحمید آن را به حالت تعلیق درآورد و قدرت خودکامهٔ خود را بازگرداند.