سالادو
معنی کلمه سالادو در لغت نامه دهخدا

سالادو

معنی کلمه سالادو در لغت نامه دهخدا

سالادو. [ دُ] ( اِخ ) ریو. رودخانه ای است در امریکای جنوبی با مجرائی بطول 1800 هزارگز.

معنی کلمه سالادو در دانشنامه عمومی

رود سالادو ( سالادو دل نورته – سالادوی شمالی: اسپانیایی: Río Salado به معنی رود شور ) رودی به درازای ۱۵۰۰ کیلومتر که از چند استان آرژانتین در آمریکای جنوبی می گذرد. سرچشمه این رود در استان سالتا و شاخه اصلی آن رود هورکونس و ریزشگاه آن، رود پارانا در استان سانتا فه می باشد.
سالادو تحت نام رود خورامنتو از ذوب توده های برفی در رشته کوه های آند در استان سالتا و نزدیکی استان کاتامارکا پدید می آید. سپس از شمال و از مرز استان توکومان با نام سالادو وارد استان سانتیاگو دل استرو می شود. هم چنین سدهایی مانند «کابرا کورال» بر روی این رودخانه ساخته شده است.
این رود و در جنوبش، رود دولسه، به طور مورب و در جهت حنوب شرقی، از زمین های خشک ایالت عبور می کنند.
ریوسالادو در ادامه جریان خود و گذر از چند کانال انحرافی، بستر معینی ندارد و در طول زمستان باتلاق هایی پدیدمی آورد. پس از پیمودن ۸۰۰ کیلومتر در ایالت سانتیاگو دل استرو، با نام سالادو دل نورته ( سالادوی شمالی ) وارد استان سانتا فه می شود و پس از آن به رود پارانا می پیوندد.
در تابستان های پرباران، این رود اغلب طغیان کرده و موجب بروز سیل می شود.
این رود را نباید با رود سالادوی جنوبی یکی دانست.

معنی کلمه سالادو در دانشنامه آزاد فارسی

سالادو (Salado)
نام سه رود در آرژانتین. رود اول به طول ۱۷۷۰ کیلومتر در شمال کشور مزبور قرار دارد و سالادو دل نورتهیا خورامنتونامیده می شود؛ از کوه های آندسرچشمه می گیرد و به سمت جنوبِ شرقی جریان می یابد و به رود پارانامی ریزد. رود دوم، به طول ۶۴۰ کیلومتر، در بخش شرقی ولایت بوئنوس آیرس قرار دارد و به خلیج سامبورومبونمی ریزد؛ از این رود برای آبیاری استفاده می شود. رود سوم، به طول ۱,۳۶۸ کیلومتر، در غرب آرژانتین قرار دارد و دِساگوادِرویا سالادو دل سودنامیده می شود؛ از کوه های آند سرچشمه می گیرد و در جهت جنوب جریان می یابد.

جملاتی از کاربرد کلمه سالادو

قلهٔ مرکب اوخوس دل سالادو که در مسیری شمال شرقی-جنوب غربی امتداد یافته‌است و روی کالدرایی تقریباً مدفون را می‌پوشاند دارای شمار زیادی دهانه، مخروط آذرآواری و گنبدهای گدازهٔ آندزیتی تا ریولیتی بوده و منبع جریان‌های گدازهٔ هولوسینی است. همچنین مطالعات اکتشافی گونزالس فران (۱۹۷۷) و بیکر (۱۹۸۷) در منطقه، این احتمال را مطرح ساخته‌است که تاریخ شکل‌گیری قلهٔ مرکب اوخوس دل سالادو ممکن است به اواخر دورهٔ پلیستوسن برسد.
مرتفع‌ترین نقطه مربوط به نوادو اوخوس دل سالادو ( با ارتفاع ۶۹۰۸ متری ) است.