سالتا

جنگ سالتا در سال ۱۸۱۳ موجب آزادی منطقه از اسپانیا شد اما نایب السلطنه پرو گهگاه حملاتی ترتیب می‌داد. خروازیو پوساداس ایالت سالتا را در ۱۸۱۴ تشکیل به وجود آورد که در آن زمان ایالت سالتا، هوخوی، جنوب بولیوی و شمال شیلی را در بر می‌گرفت.

با ایجاد نایب السلطنه ریودلاپلاتا در سال ۱۷۷۶، کاتامارکا به سالتا ملحق شد و در سال ۱۸۲۱ ادعای استقلال کرد و نیکولاس آویاندا ای تولا اولین فرماندار کاتامارکا شد .

سالتا دل توکومان در نایب السلطنه ریود لاپلاتا تأسیس شد. در سال ۱۷۷۴، سان رامون دلا نووا اوران، بین دو شهر سالتا و تاریخا بنا نهاده شد. بعدها و در سال ۱۷۸۳، پایتخت سالتا دل توکومان از شهر توکومان به سالتا تغییر کرد.

پرورش دام در سالتا تنها در بخش شرقی و مرطوب انجام می‌شود.

پس از چند رشته درگیری داخلی و جدایی از استان سالتا و توکومان، اوضاع اقتصادی و اجتماعی استان رو به بهبود گذاشت. در پایان سدهٔ ۱۹ صنعت نیشکر آغاز گرفت. در اوایل سدهٔ ۲۰ خطوط راه‌آهن، استان را به بوئنوس آیرس و لاپاز (پایتخت بولیوی) متصل کرد. صنایع سنگین نخستین بار و به وسیله ژنرال مانوئل ساویو، مشاور اقتصادی ریاست جهموری، به هوخوی پا گذاشت.

در سال ۱۷۸۳ منطقه توکومان تجزیه شد و توکومان (کنونی) تحت نظارت منطقه سالتا دل توکومان درآمد.

پس از درگیری‌های داخلی که به دنبال اعلام استقلال آرژانتین رخ داد، بولیوی شهر تاریخا را در سال ۱۸۲۶ ضمیمه خود کرد. در سال ۱۸۳۴ ایالت هوخوی نیز اعلام استقلال کرد و از سالتا جدا شد. محدودهٔ سالتا هنگامی به کوچکترین حد خود رسید که بولیوی شهر یاکویبا را تصرف کرد (سال ۱۹۰۰).

استان فورموزا ، یکی از استان‌های ۲۳ گانه آرژانتین، واقع در شمال شرق کشور می‌باشد که از غرب و جنوب با استان‌های سالتا و چاکو و از شمال شرق با آسونسیون پاراگوئه مرز مشترک دارد.

ایالت سالتا با تولید ارزشی برابر ۱/۵ میلیارد دلار در سال ۲۰۰۶ و درآمد سرانه ۴۷۶۰ دلار از نظر اقتصادی کم توسعه می‌باشد. کشاورزی و صنایع وابسته به آن عمده‌ترین فعالیت ایالت به‌شمار می‌آید.