معنی کلمه سقیاها در دانشنامه اسلامی
ریشه کلمه:
سقی (۲۵ بار)ها (۱۳۹۹ بار)
آب دادن همچنین است سُقیا (راغب) . . در اقرب و صحاح سقیا را اسم مصدر گفته است. طبرسی آن را حصّه آب گفته است در قرآن سقی و اسقاء هر دو آمده است مثل «وَ اَسْقَیْنا کُمْ ماءً فُراتاً» راغب در فرق آن دو گوید: سقی آن است که مشروب را به شخص بدهی و اسقاء آن است که در اختیار وی بگذاری تا هر طور خواست میل کند. السقاء از سقی ابلغ است زیرا مشروب را در اختیار طرف میدهی خواه خودش بنوشد یا دیگری به او بنوشاند. در اقرب سقی و اسقاء را به یک معنی گرفته و هر دو شامل است به اینکه با دست آب را به دهان طرف برسانی و یا در اختیار او قرار بدهی. آنگاه از حماسی نقل میکند: بعضی میان سزقَیْتُ و اَسْقَیْتُهُ فرق گذاشته و گفته است: اَسَقَیْتُهُ یعنی در اختیار او آشامیدنی گذاشتم هر طور بخواهد بکند. وَسَقْیُتُهُ یعنی آب را به دهان او رساندم. مجمع هر دو را به یک معنی گرفته و فرق فوق را از دیگران نقل میکند. تدبّر در آیات قرآن نشان میدهد که اسقاء به معنی گذاشتن آب در اختیار شخص است مثل آیه گذشته ، ، ولی سقی در نوشاندن آمده نظیر . که درباره نوشاندن است و مثل . بقره، آب را بکشت مینوشاند و در آیه . نیز نوشاندن مراد است. خلاصه آنکه فرق راغب و حماسی به جا و حق است. استسقا: طلب سقی و اسقاء. سقایة: ظرفیکه با آن آب میدهند (مشربه) . گویا آن ظرف هم مشربه بود که سقایه گقته و هم پیمانه بود که در آیات دیگر آن را صواع گفته است راغب گوید آن دو تعبیر برای فهماندن دو امر است. سقایه مصدر نیز آمده است مثل . آیا آب دادن حاجیان و تعمیر مسجد الحرام را مانند آن کس میدانید که به خدا ایمان آورده راجع به شأن نزول آیه رجوع شود به تفاسیر.