شاهزاده حسین
معنی کلمه شاهزاده حسین در لغت نامه دهخدا

شاهزاده حسین

معنی کلمه شاهزاده حسین در لغت نامه دهخدا

شاهزاده حسین. [ دَ / دِ ح ُ س َ ] ( اِخ ) از نامی ترین بقاع متبرکه قزوین و آرامگاه حسین بن علی بن موسی الرضا علیه السلام است. بعضی از تذکره نویسان در نسب وی اختلاف کرده اند ولی ادله ای در دست است که گذشتگان صاحب بقعه را فرزند علی بن موسی الرضا می شناختند نه موسی بن جعفر و صاحب سراج الانساب صاحب بقعه را از اولاد جعفر طیار ذکر کرده است. کیفیت و چگونگی ساختمان بقعه درگذشته روشن نیست و آثار موجود نشان میدهد که در سده هشتم و نهم دارای بنایی عالی بوده است. ظاهراً در فاصله میان دو دوره چنگیز و صفویه بواسطه کشت و کشتارها و ناامنی ها نزدیک به دو قرن کسی متوجه تعمیر بقعه نگردیده و تدریجاً روب انهدام گذارده بوده است. و احتمال میرود سلطان الجایتو و شاه خدابنده وپسرش سلطان ابوسعید بهادرخان و برخی از فرمانروایان علوی گیلان به ساختمان یا مرمت این بقعه اقدام کرده باشند لیکن سندی در دست نیست. ولی مسلم است که شاه طهماسب صفوی در بنای این بقعه سهم بزرگی داشته است. بنای مزبور دارای سردر مجلل و جلوخان و حجرات پیرامون آن اختصاص به آرامگاه دانشمندان و بزرگان داشته است. در سال 1306 هَ. ش. که آقا باقر اصفهانی ملقب به سعدالسلطنه حکومت قزوین را از طرف میرزاعلی اصغرخان اتابک عهده دار بود به دستور وی و با پول او ساختمان پیشین را کوبید و بنای کنونی را بنیاد کرد. آنگاه کتبیه سردر شمالی متعلق به زینب بیگم دختر شاه طهماسب را در بالای در جنوبی قرار داد که اکنون نیز موجود است. آرامگاه کنونی حسین بن علی بن موسی الرضا در وسط محوطه بزرگی قرار دارد و دور تا دور محوطه با دیوارهایی بشکل طاق نماهای وسیع احاطه شده است و با کاشی های رنگین تزیین گردیده و در شمال این بنا ایوان بزرگی است به درازای تقریباً بیست گز و عرض هفت گز و ارتفاع ده گز. منبت کاری درب حرم یکی از نفایس صنعت محسوب می شود. در روی مزار دو صندوق یا دو ضریح قرار دارد، اولی از چوب ساده و دومی که نزدیک به دو گز درازا و پهنا و بلندی دارد یکی از شاهکارهای صنعت قلم زنی و منبت کاری است. اتمام تاریخ تعمیر ضریح در سال 806 هَ. ق. بوده است. ( مینو دریا باب الجنة ص 650 و بعد ).

معنی کلمه شاهزاده حسین در دانشنامه عمومی

شاهزاده حسین (گوراب). امامزاده شاهزاده حسین از نوادگان امام موسی کاظم است که مقبره اش در روستای گوراب واقع شده است. زائرین این امامزاده از تهران و کرج به این زیارتگاه مشرّف می شوند. بقعه متبرکه این بنای تاریخی با شماره ۹۶۸ در تاریخ ۲۱ اردیبهشت ۱۳۵۳ با شمارهٔ ثبت ۹۶۸ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. و قدمت آن به دوران دوره تیموریان می رسد. تنها عنصری که قدمت بنا را ثابت می کند، در چوبی منبت کاری شده بسیار زیبایی است که نقش گل های اسلیمی و کتیبه های خطوط عربی یک طرف آن را تزئین کرده است، این در چند سالی به سرقت رفته بود که توسط مأموران آگاهی و سازمان میراث فرهنگی هنگام خروج از مرز کشف و به جایگاه اصلی خود بازگردانده شد، در حال حاضر این در تاریخی به دلیل مسائل امنیتی در داخل حرم ایشان و در محفظه ای قابل رؤیت می باشد. بنای فعلی این زیارتگاه با آجر و کاشی و سنگ ساخته شده و گنبد جدید آن به رنگ طلایی در دل این روستا می درخشد. در حیاط بارگاه امامزاده شاهزاده حسین، درخت چنار کهن سالی ریشه در خاک دارد که جزء یکی از دو چنار کهن سال شاخص در ایران محسوب می شود.
شاهزاده حسین (همدان). امامزاده حسین یا شاهزاده حسین در همدان در ابتدای خیابان شهدا قرار دارد. این حرم از آثار ممتاز معماری شهر همدان به شمار می رود و گنبد آجری زیبایی بر بالای آن استوار است. ساختمان مقبره، شمالی و از یک ایوان کوچک، ورودی و دو حرم با پلان های صلیبی تشکیل شده است. نمای ورودی دو طبقه و در هر طبقه حجره هایی واقع شده و دارای رسمی بندی هایی در داخل طاق نما و ضریح چوبی نفیس و گنبدی مرتفع است.
با توجه به متن شجره نامه این محل مدفن امامزاده حسین یکی از نوادگان امام حسن مجتبی یا پسر امام حسن عسگری است. در این مقبره یکی از احفاد خواجه نصیرالدین طوسی و آباقاخان فرزند هلاکو خان، مغول نیز مدفون هستند. علاوه بر این تعدادی از رجال علم و ادب و همچنین سر شاه! سلطان حسین صفوی ۱۱۴۰ هجری قمری نیز در ایوان جنوبی دفن شده است. شواهد حاکی است که بنای امامزاده جدیدتر از دورهٔ صفویه نیست و در طول زمان دخل و تصرف هایی در آن صورت گرفته است. ای بقعه دارای حیاط دلبازی است که درخت توت کهنسالی در آن وجود دارد.

معنی کلمه شاهزاده حسین در دانشنامه آزاد فارسی

شاهزاده حسین (قزوین). شاهزاده حسین
شاهزاده حسین
شاهزاده حسین
شاهزاده حسین
شاهزاده حسین
شاهزاده حسین
شاهزاده حسین
امامزادۀ مدفون در این بنا را برخی منابع، فرزند امام موسی (ع)، و برخی دیگر فرزند ۲سالۀ امام رضا (ع)، و برخی از احفاد جعفر طیّار دانسته اند. تاریخ ۸۰۶ ق بر ضریح نفیس امامزاده، از وجود بنایی عالی در قرون ۸ و ۹ ق نشان دارد؛ ظاهراً بنا پس از آن، رو به ویرانی نهاده، و سپس در دورۀ شاه صفی تجدید بنا شده است. امروزه بنای امامزاده در میانۀ صحنی قرار دارد، و ورودی ضلع شمالی صحن، سردر و هشتی را دربر می گیرد. ساختمان امامزاده در نمای روبه ورودی، صورتی متفاوت و پرتکلف دارد، و از الحاقات بعدی آن است. ایوان ستون دار میانۀ این ضلع، و هلالی ها و عناصر تزیینی بالای نمای آن، سلایق دورۀ قاجار را نشان می دهد. بر سردر ورودی صحن نیز هلالی ها و منارک های بالای نما دیده می شوند. در دورۀ پهلوی، بنای امامزاده مرمت، و کاشی کاری گنبد آن تجدید شد. نیز ← بقعه_شاهزاده_حسین
شاهزاده حسین (ورامین). بقعه ای واقع در شهر ورامین. نسب این امامزاده مشخص نیست و در کتاب های تاریخی و انساب یا در داخل بقعه نیز نشانه ای از آن به چشم نمی خورد. در بین اهالی به شاهزاده حسین مشهور است. بنای بقعه مربوط به دورۀ مغول و تنها اثر نفیس آن محراب است که قسمتی از کاشی کاری معرق آن باقی مانده است. روکاری بنا و گنبد آن کاهگلی و فاقد هرگونه تزئین است.

جملاتی از کاربرد کلمه شاهزاده حسین

در سال‌های اخیر نیز مجموعهٔ شاهزاده حسین تعمیر اساسی شده و بناهایی را که به آن افزوده‌اند که از جملهٔ آن‌ها بنای یادبودی است که به یاد محمد علی رجایی رئیس‌جمهور سابق ایران، ساخته‌اند. در اتاق‌های اطراف امامزاده نیز شهیدان قزوینی جنگ ایران و عراق به خاک سپرده شده‌اند.
بقعه شاهزاده حسین با دو ورودی از سمت شمال و جنوب در میان صحن بزرگی قرار گرفته‌است. در اطراف صحن ایوان‌هایی وجود دارد که با کاشیکاری در طرحهای مختلف تزیین شده‌است. ورودی بقعهٔ شاهزاده حسین دارای مقرنس کاری و تزیینات مختلف است، که در دورهٔ قاجاریه با افزودن تالاری به آن شکل تازه‌ای یافته‌است. در بخش غربی و شرقی بقعه، دو رواق ساخته شده که به نام‌های بالا سر و پایان پا معروف و دارای گچبری و کاشیکاری است.
امامزاده شاهزاده حسین فرزند علی بن موسی الرضا است که مقبره‌اش در شهر قزوین واقع شده‌است. گفته شده که وی در سنّ ۲ سالگی در سفر به مرو حین عبور از قزوین، در این شهر درگذشت و در همان‌جا به خاک سپرده شد. هم اکنون زیارتگاه ایشان در خیابان سلامگاه قزوین در نزدیکی خیابان سپه قزوین واقع شده است.
در این روستا زیارتگاه سلطان علی بن محمد باقر و همین‌طور دو امام‌زاده با نام‌های امامزاده حسین و امام‌زاده زید وجود دارد و به همین دلیل هرساله میزبان زواریین و گردشگران زیادی است. در این روستا قناتی قدیمی که قدمت آن به هزار پانصد سال پیش بر می‌گردد وجود دارد. این قنات از زیر آرامگاه شازده حسین سرچشمه می‌گیرد و به همین دلیل به قنات شاهزاده حسین معروف است. فینی‌ها حضرت سلطان علی را در این قنات غسل دادند.
امام مفترض‌الطاعه شاهزاده حسین به ناز داشتهٔ لطف ایزد بی‌چون
امامزاده شاهزاده حسین (به گویش محلی شازده حسین) مربوط به سدهٔ ۹ و۱۰ ه.ق است و در شهرستان تفرش، بخش فراهان،روستای نظام آباد واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۰ مهر ۱۳۷۶ با شمارهٔ ثبت ۱۹۱۹ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.