شکرخا

در جمال اوست قاآنی چنین شیرین‌زبان جلوهٔ آیینه طوطی را شکرخا می‌کند

بدیهه‌سنج «نظیری» اگر تو خواهی بود شکرفروش کنی طوطی شکرخا را

یارب آن لعل شکرخا همه جا نوشش باد خون ما بی گنهانی که به پیمانهٔ اوست

ظلم است در یکی قفس افکندن مردار خوار و مرغ شکرخا را

ط طریق اوست طور طیبین و طاهرین طایر طوبی نشین طوطی شکرخا علی است

طوطی ناطقه را قوت حدیث لب توست به حدیثی بگشا آن لب شکرخا را

نه هر مرغ شکرخایی بود طوطی شکرخا که طوطی را بود شهدی که در شکر نمی‌گنجد

ایشاهد شیرین شکرخا که توئی وی خوگر جور و کین و یغما که توئی

ای شکرخا کرده شُکرت طوطی گفتار ما شکر توست الحمدلله همچو طوطی کار ما

طوطی جان تا که شکرخا شود حرفی از آن لب شکرم آرزوست