فیروزه فام. [ زَ / زِ ] ( ص مرکب ) پیروزه فام. ( فرهنگ فارسی معین ). به رنگ فیروزه. فیروزه رنگ : سحرگه که طاوس مشرق خرام برون زد سر از طاق فیروزه فام...نظامی.سلام علی آل یاسین بخواند به زرین زبان چرخ فیروزه فام.سوزنی.
معنی کلمه فیروزه فام در فرهنگ عمید
= پیروزه فام
جملاتی از کاربرد کلمه فیروزه فام
فارس مضمار این نه پهنه فیروزه فام صبح و شام تا به روز انتقام
تا عقیق لعلت از الماس خط فیروزه فام هر دم از جزع یمان صد شاخه مرجان کنم
ریخت ازین گلشن فیروزه فام شاخ شکوفه ورق سیم خام
جورست پیشه گنبد فیروزه فام را آخر غلام توست، ادب کن غلام را
در عهد پاس خنجر فیروزه فام تو از جذب کهربای فراغ است کاه را
نگین دار این چرخ فیروزه فام پی نام نیکو بود والسلام
بیجاده صفت کسوت زمین را از خنجر فیروزه فام داده
با زخم گرز و خنجر فیروزه فام تو صحن زمین معرکه بیجاده گون شود