غایبی

از آن دم که از چشم من غایبی حضوری ندارم خدا حاضر است

از نظر غایبی ولیک توان چون خورشید از تو در هر سر کو نور فراوان دیدن

شمایل تو در آیینهٔ دو چشم من است به حکم عشق نه تو غایبی نه من مهجور

خاصه از غایبی که ماند دور جاودان از حریم قرب و حضور

بکن هر آنچه می کنی که‌ سرنوشت من تویی بدل نه غایبی ز من که در سرشت من تویی

ای سرو روان و راحت نفس و روان هر چند که غایبی فراموش نه‌ای

آن وقت که غایبی همت می‌بینم هرجا که نگه می‌کنمت می‌بینم

در دل کان نقد زری غایبی از دیدن خود رقص کنان شعله زنان برجه از این کار و مترس

ای غایبی که کرده یی از مثل خود سوال خواهی جواب حاضر اینک من ایدرم

ساکن دایم مسافر آمده غایبی پیوسته حاضر آمده