طباطبا

معنی کلمه طباطبا در لغت نامه دهخدا

طباطبا. [ طَ طَ ]( اِخ ) اسماعیل بن ابراهیم بن حسن بن حسن بن علی بن ابیطالب علیه السلام. لقب به لانه کان یبدل القاف طاءً. او لانه اعطی قباء، فقال : طباطبا، و یرید قباقبا. ( منتهی الارب ). لقب اسماعیل بن ابراهیم بن حسن بن علی علیه السلام که در زبان لکنت داشت و بجای قاف طاء میگفت. آورده اند که در ایام خردسالی بروز عید والد بزرگوار او، به او فرمود که چه نوع جامه برای تو مهیا کنم ؟ او گفت :طباطباء یعنی قباقباء از آن روز اسماعیل به لقب طباطبا مشهور گشت و اولاد او را سادات طباطبائی گویند. ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ). و صاحب قاموس الاعلام آرد: ابراهیم بن اسماعیل بن ابراهیم بن حسن بن حسین بن علی بن ابی طالب یکی از سادات است و زبانش لکنت داشته و بتلفظ «ق » مقتدر نبود و آنرا مانند حرف «ط» تلفظ میکرده است. روزی از خادمش قبای خودرا درخواست میکرد عوض «قباقبا»، «طباطبا» گفته و ازاین رو بهمین کلمه خود و اولاد و احفادش ملقب شدند. رجوع به ابن طباطبا شود. و صاحب تاج العروس مینویسد:لقب شریف اسماعیل الدیباج بن ابراهیم العمربن حسن مثنی بن حسن سبطبن علی بن ابیطالب کرم اﷲ وجهه و رضی عنهم و چنانکه نسب شناسان بدان تصریح کرده اند این کلمه لقب پسر وی ابراهیم بن اسماعیل بوده و رای صواب همین است. و وی را از این رو بدان نامیده اند که بسبب لکنت زبان «ق » را «طا» می گفت یا بدان سبب که قبائی به وی دادند و او گفت : طباطبا و چنانکه پیداست هر دو وجه یکسان است و با هم منافی نیستند. و ابونصر بخاری بنقل از کتاب النسب تألیف امام الناصر للحق آورده است که مردم سواد وی را بدین لقب خواندند و طباطبا بزبان نبطی بمعنی بزرگ بزرگان ( سیدالسادات ) است و برخی گفته اند وجه تسمیه وی بدین لقب این است که پدر وی هنگامی که خردسال بود می خواست برای او جامه ای بسازد و او را میان پیراهن و قبا مخیر ساخت. او گفت : طباطبا، یعنی قباقبا. و در خاندان طباطبا گروهی از لحاظ حدیث وفقه و اصل و نسب شهرت یافته اند و این خاندان در میان طالبیان اهمیتی بسزا داشته اند. ( از تاج العروس ).
طباطبا. [ طَ طَ ] ( اِخ ) حسن بن عبداﷲبن محمدبن قاسم بن طباطبا. ملقب به مستنجد. از مشاهیر خاندان طباطبا بوده و ذریه وی بسبب نام او شهرت یافته اند. ( از تاج العروس ).
طباطبا. [ طَ طَ ] ( اِخ ) علی بن حسن بن ابراهیم طباطبا، مکنی به ابوالحسن. ازمشاهیر خاندان طباطبا بوده است. ( از تاج العروس ).

معنی کلمه طباطبا در فرهنگ فارسی

اسماعیل بن ابراهیم این حسن مثنی بن حسن (ع ) بن علی ( ع ) این ابی طالب از سادات جلیل بود و خاندان طباطبائی بدو نسبت دارند .
محمد بن طاهر بن علی بن محمد بن احمد بن محمد بن احمد بن ابراهیم طباطبا مکنی به ابوعلی از بزرگان خاندان طباطبا بوده و فرزندان وی نیز از بزرگان و محدثان بشمار میرفته اند .

معنی کلمه طباطبا در فرهنگ اسم ها

اسم: طباطبا (پسر) (عربی)
معنی: نام چندتن از افراد تاریخی

معنی کلمه طباطبا در دانشنامه آزاد فارسی

طَباطَبا
لقب یکی از نوادگان امام حسن (ع) به نام ابراهیم بن اسماعیل دیباج که در قرن دوم هجری می زیست. می گویند وی را از آن روی طباطبا نامیدند که پدرش از وی پرسید چه نوع لباسی می خواهد بپوشد و او که لکنت زبان داشت به جای «قبا، قبا» گفت «طبا، طبا». اما ظاهراً اصل این کلمه به زبان نَبَطی به معنی سیدالسادات یا سرور سروان است و او را به سبب این که بزرگ خاندان سادات حسنی بوده به این لقب خوانده اند. خاندان سادات طباطبایی مصری، یمنی و ایرانی به او منسوب اند.

جملاتی از کاربرد کلمه طباطبا

ابو عبدالله محمد بن علی بن علی بن طباطبا معروف به ابن طِقطَقی (زاده: ۶۷۲ هجری قمری) مورخ شیعه قرن هفتم است.
ابى‌الحسن محمد شاعر ملقب به ابن طباطبا علوی (۸۴۷-۹۳۴) شاعر، نقدگر شعر و کاتب عربی اصفهانی بود.