غرقه تن

معنی کلمه غرقه تن در لغت نامه دهخدا

غرقه تن. [ غ َ ق َ / ق ِ ت َ ] ( ص مرکب ) آنکه تنش غریق باشد. غریق :
نی نی چو من جهانی سیراب فیض اوست
سیراب چه که غرقه تن از فرغر سخاش.خاقانی.

( صفت ) آنکه بدنش غرق شده غریق .

نازنینان عرب دیدم و رندان عجم تشنه‌دل ز آرزو و غرقه تن از محتشمی

شهید بی کفن آه ای پدر جان به خونت غرقه تن افتاده عریان