سرنوشت انسان

از نقش این دبستان تا سرنوشت انسان هر نامه‌ای که خواندیم تحریر آن سیاه است

داستان «انتری که لوطیش مرده بود» ظاهر داستان ماجرای انتری است که لوطیش مرده و او زنجیر خود را پاره کرده و از قید اسارت او آزاد شده‌است. اما این آزادی هیچ دردی از او دوا نمی‌کند. حیران و سرگردان به این سوی و آن سوی رو می‌آورد، هیچ راه نجاتی نمی‌یابد و سرانجام در همین سرگشتگی گم می‌شود. این ظاهر داستان است. اما ماهیتی تمثیلی دارد و اشاره‌ای است به سرنوشت انسان روشنفکری که زنجیر اسارت ایدئولوژی‌ها و سنت‌های اجتماعی را پاره کرده، از محدودیتی که آن‌ها برایش ایجاد کرده بودند آزاد شده، اما این آزادی بهره‌ای برایش ندارد و نمی‌تواند او را به راز هستی رهنمون شود. این داستان از نگاه این میمون و با نگاه توده‌ای و با زبان مردم طبیعی کوچه و بازار نوشته شده‌است.

نگرش مربوط به بی تفاوتی، آگنوستیک بی تفاوت ادعا می کند که هیچ بحثی نمی تواند وجود یک یا چند خدا را اثبات یا رد کند و اگر یک یا چند خدا وجود داشته باشند، به نظر نمی رسد که آنها نگران سرنوشت انسان باشند. بنابراین، وجود آنها تأثیر کمی بر امور شخصی انسان دارد. این دیدگاه را آگنوستیک پراگماتیک نیز می نامند.