زردگون

شده سیمگون لب شده زردگون رخ شده نیلگون تن شده نیلگون بر

گشته رخم لاله گون ز آذر مهرش همچو چمن زردگون شد از مه آذر

سما چون زمین زردگون شد ز گرد زمین زیر پای یلان پر ز درد

این سنگ ملون که گهر می‌نامند وآن آهن زردگون که زر می‌خوانند

ترا بر سیمگون رخسار مشگ است از کله ریزان مرا بر زردگون رخسار سیل است از مژه سائل