رواناب سطحی
معنی کلمه رواناب سطحی در دانشنامه عمومی
اگر در هنگام بارش، شدت بارندگی از ظرفیت نفوذ آب به داخل خاک بیشتر باشد، بخشی از آب ناشی از بارندگی در سطح زمین باقی می ماند. این آب پس از پر کردن گودی های سطح زمین که به آن تالاب گفته می شود، در مسیر شیب زمین جریان می یابد و از طریق شبکه آبراهه و سپس رودخانه اصلی از حوضه خارج می شود. این بخش از بارندگی را می توان در رودخانه ها اندازه گیری کرد که به آن، رواناب سطحی می گویند.
• روش های تجربی: استفاده از رابطه های تجربی مانند R=a+bp و R=ap که ضرایب ثابت آن ها با استفاده از روش کمترین مربعات خطا به دست می آید.
• روش هیدروگراف: هیدروگراف نموداری است که تغییرات دبی نسبت به زمان را در یک مقطع مشخص نشان می دهد.
دبی پایه:جریان در رودخانه با دبی نسبتاً ثابتی از یک مقطع عبور می کند. میانگین زمانی این دبی، دبی پایه نامیده می شود.
• هیدروگراف واحد: هیدروگراف ناشی از بارشی که سطح زیر نموداران برابر با مقدار واحد باشد.
در فرایند تبدیل بارش به رواناب سطحی، دو دسته عوامل، شامل پارامترهای اقلیمی و دیگری عوامل فیزیوگرافیکی حوضه نقش دارند. عوامل اقلیمی شامل نوع، شدت و تداوم بارش و نیز توزیع مکان بارندگی، هم چنین جهت حرکت تودهٔ باران زا و دیگر عوامل اقلیمی نظیر تبخیر و تعرق می باشد. پارامترهای فیزیوگرافیکی شامل نوع کاربری اراضی، جنس خاک، مساحت حوضه آبریز، شکل حوضه، ارتفاع، شیب، جهت و نوع شبکه زهکشی است. همه این عوامل هم در میزان حجم رواناب سطحی و هم در مقدار دبی اوج آن به نحوی مؤثرند. به عنوان مثال، هرچه تداوم بارندگی بیشتر باشد، ظرفیت نفوذ آب در خاک کاهش یافته و لذا باعث افزایش حجم رواناب می گردد. عموماً در حوضه های بزرگ، توزیع مکانی بارندگی یکسان نبوده و ممکن است بخشی از حوضه دارای بارش بیش از مقدار میانگین و بخش دیگر، کمتر از میزان بارندگی میانگین باشد.
معنی کلمه رواناب سطحی در دانشنامه آزاد فارسی
انتقال آب باران روی سطح زمین، بعد از بارش. این انتقال سریع ترین راه رسیدن آب به رودخانه هاست. مقدار رواناب های سطحی براثر بارش باران شدید به مدت طولانی، شیب های تند، فقدان پوشش گیاهی، وجود خاک اشباع یا یخ زده افزایش می یابد. نمودار آب نگاری زمان رسیدن رواناب به رودخانه را نشان می دهد. نفوذ در خاک، یکی دیگر از راه های رسیدن آب باران به رودخانه هاست.
جملاتی از کاربرد کلمه رواناب سطحی
برق آبی تا سال ۲۰۱۹ بزرگ‌ترین تولیدکننده انرژی تجدیدپذیر در ایالات متحده بود، پس از این سال نیروی باد از آن سبقت گرفت و با ۷۹٫۸۹ تراوات ساعت تولید، ۷ درصد از کل برق کشور در سال ۲۰۱۸ شامل می‌شد و ۴۰٫۹ درصد از کل انرژی تجدیدپذیر در کشور را تأمین کرد. ایالات متحده پس از چین، کانادا و برزیل، چهارمین تولیدکننده بزرگ برق آبی در جهان است. سد گرند کولی هفتمین نیروگاه برق آبی جهان است و شش نیروگاه برق آبی دیگر ایالات متحده در میان ۵۰ نیروگاه بزرگ جهان قرار دارند. مقدار نیروی برق آبی تولید شده به شدت تحت تأثیر تغییرات بارندگی و رواناب سطحی است. پروژه‌های برق آبی مانند سد هوور، سد گرند کولی و اداره دره تنسی به پروژه‌های ساختمانی بزرگ تبدیل شده‌اند.