رزامیه
معنی کلمه رزامیه در فرهنگ فارسی
یار زامیه فرقه از شیعه بودند که امامت را بعد از علی ( رض ) از آن محمد بن حنفیه و بعد ازو از آن پسرش عبدالله میدانستند و محارم را حلال شمردند .
معنی کلمه رزامیه در دانشنامه اسلامی
این فرقه، که منتسب به رزّام بن سابق/ سایق است، در دوران ابومسلم خراسانی (متوفی ۱۳۷) در خراسان و در منطقۀ مرو و هرات ظهور کرد.
نحوه پیدایش رزامیه
هنگامی که ابوجعفر منصور (حک: ۱۳۶ـ۱۵۸) دستور کشتن راوندیان را داد، رزام جان به در برد و بعدها پیروانی یافت و فرقۀ رزّامیه را پدید آورد که به جنبشی مخفی بدل گردید؛ از این رو، رزّامیه را منشعب از راوندیه دانسته اند که مذهب هر دو در اصل کِیسانیه بوده است.
اعتقادات رزامیه
مهم ترین وجه اعتقادی رزّامیه افراط در مقام ابومسلم خراسانی دانسته شده است.
به اعتقاد آنان، امامت از علی علیه السلام به فرزندش محمد بن حنفیه و سپس به فرزند او ابوهاشم عبداللّه منتقل شده و پس از آن با چند واسطه به ابومسلم رسیده است. با وجود این، بسیاری از پیروان این فرقه به مرگ ابومسلم معتقد بودند، مگر گروهی از آنان به نام ابومسلمیه که اعتقاد داشتند ابومسلم نمرده بلکه روح خدا در او حلول کرده است و باید در انتظار ظهور او بود.
← توجیه کشته نشدن ابومسلم
...
جملاتی از کاربرد کلمه رزامیه
شاخههای منشعب: هریریه، رزامیه و ابومسلمیه