راوندیه

معنی کلمه راوندیه در لغت نامه دهخدا

( راوندیة ) راوندیة.[ وَ دی ْ ی َ ] ( اِخ ) اسم دیگر شیعه آل عباس یا عباسیه است که امامت را بارث بعد از رسول اﷲ حق فرزندان عباس عم آن حضرت میدانستند و ایشان اصحاب عبداﷲ راوندی می باشند و باید دانست که این فرقه بهیچوجه به ابن راوندی مشهور نسبتی ندارند. از راوندیة جماعتی نیز به الوهیت منصور خلیفه عقیده داشتند. و همین جماعت هستند که سرانجام بنی عباس یعنی فرزندان محمدبن علی بن عبداﷲبن عباس بن عبدالمطلب را بخلافت رساندند. این فرقه از بقایای کیسانیه هستند که بعد از فوت ابوهاشم عبداﷲبن محمدبن حنفیه در سال 98 هَ. ق. با محمدبن علی بن عبداﷲبن عباس بیعت کردند. راوندیه در ولایات مختلف مخصوصاً بلاد شرق اسلامی نفوذ فوق العاده یافته آن بآن انتظار سرنگون شدن دولت اموی را داشتند و چون گمان ایشان این بود که با انجام سده اول دولت امویان نیز باید سپری شود و پس از صد سال حق به حقدار برسد، در سال 101 نمایندگانی پیش محمدبن علی که لقب امام اختیار کرده و در قریه خمیمة از قراء شام ساکن بود فرستادند و با او بامامت و خلافت بیعت کردند، محمد امام نیز بزودی مبلغینی بعراق و خراسان فرستاد تا زشتی اعمال بنی امیه را بر مردم بفهمانند و آنان را بطرف بنی عباس بخوانند. در عهد او و پسرش ابراهیم امام دعات راوندی همه جا مخصوصاً در عراق و خراسان بفعالیت ضد اموی پرداختند و پس از مرگ محمدبن علی امام ( 124 هَ. ق. ) جامه های خود را سیاه کرده باسم مسوده معروف شدند. این جماعت که اکثرشان از دهقانان خراسان و نجیب زادگان ایرانی بودند بدستیاری ابومسلم خراسانی و ابوسلمه حفص بن سلیمان خلال همدانی سرانجام دولت اموی را در سال 132 هَ. ق. برانداختند و در وقعه زاب غلبه عنصر ایرانی را بر عرب ثابت و افتتاح دوره جدیدی را در تاریخ خلافت و تمدن اسلامی اعلان کردند. فرقه بومسلمیه که معتقد به امامت ابومسلم خراسانی و حیات جاوید او بودند شعبه ای از راوندیه محسوب میشوند و همچنین بوکوکیه که شعبه ای از بومسلمیه است و نیز بسلمیة یا خلالیة که امامت را بعد از حسنین و محمدبن الحنفیة و... حق ابوسلمه وزیر و صاحب مؤسس خلافت عباسی میدانستند و همچنین رزامیه که شامل مقنعیه و مبیضه ( سپیدجامگان ) نیز هست و از معتقدان ابومسلم بودند و مسودة که قبلاً اشارتی رفت و هاشمیة که اصحاب ابوهاشم عبداﷲبن محمدبن الحنفیه بودند و بعد از او امامت را بآل عباس منتقل میدانسته اند و هریریة که اصحاب ابوهریره راوندی بودند و به امامت عباس ، عم حضرت رسول و ابومسلم اعتقاد داشتند همگی از شعب راوندیه محسوب میشوند. ( از خاندان نوبختی ص 64 و 65 و 252 و 256 و 259 و 263 ).و رجوع به فرق ص 46 و 47، مقالات اشعری ص 21، مفاتیح العلوم خوارزمی ص 23، تبصره ص 423، الکامل ابن اثیر وقایع سال 141، الفصل فی الملل والاهواء و النحل ج 4 ص 187،تاریخ اسلام ص 173 و 174، ضحی الاسلام ج 3 ص 221 و 292، مزدیسنا ص 19، حبیب السیر چ سنگی تهران ج 1 ص 272، اعلام المنجد و تاریخ ادبیات تألیف دکتر صورتگر ص 17 شود.

معنی کلمه راوندیه در فرهنگ عمید

پیروان عبدالله راوندی که بیشتر از طبقۀ کشاورز و متمایل به عقاید مزدک و تناسخ بودند، و معتقد بودند امامت از آن فرزندان عباس عموی پیامبر است.

معنی کلمه راوندیه در دانشنامه آزاد فارسی

راوَندیه
(نیز: عباسیه؛ شیعۀ آل عباس) فرقه ای منسوب به شیعه از بقایای کیسانیه اما طرفدار خلافت بنی عباس، پیروان عبدالله راوندی، مؤسس این فرقه، پدیدآمده در قرن ۲ق. ظاهراً پیدایش این فرقه در دهۀ آخر حکومت بنی امیه بود. به عقیدۀ آنان پس از پیامبر اسلام (ص) خلافت و امامت به عموی او، عباس بن عبدالمطلب و فرزندانش می رسد. برخی از این جماعت قائل به الوهیت منصور خلیفۀ عباسی شدند. فرماندار مکّه را مظهر جبرئیل و فرماندۀ مستحفظین خلیفه را محل تجلی روح حضرت آدم (ع) می دانستند. راوندیه ظاهراً آرای مزدک را دربارۀ اشتراکی بودن زنان می پذیرفتند و گروهی از آنان نیز خود را ملائکه می پنداشتند و به خیال آن که قادر به پرواز هستند خود را از بلندی ها پرت می کردند و می مردند. گویا یکی از اهداف راوندیه گرفتن انتقام خون ابومسلم خراسانی بود. اگرچه انحلال این فرقه را به دست منصور خلیفۀ عباسی دانسته اند (۱۴۱ق)، اما برخی کتب ملل و نحل از بقایای راوندیه تا نیمۀ قرن ۳ق خبر داده اند. از شعبه های این فرقه می توان به بومسلمیه، برکوکیه، بسلمیه و هریریة اشاره کرد.

معنی کلمه راوندیه در دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] راوَندیان، نام جنبشی است که پس از قتل ابومسلم خراسانی به دست منصور عباسی، در قالب فرقه ای مذهبی به دست ایرانیان تأسیس شد.فرقه راوندیه در زمان حکومت منصور عباسی می زیسته اند و از پیروان عبدالله راوندی به شمار می آیند. آن ها به خون خواهی ابومسلم خراسانی قیام کردند.
تحلیل و بررسی در مورد جانشینی پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) مساله ای مخصوص به شیعه و سنی نیست؛ زیرا این بحث در بسیاری از فرق می باشد و چگونگی برخورد ایشان با این مساله، راه و هدف هر فرقه را روشن می سازد. بدیهی است که مدعیان هر فرقه ای در این بحث برای ادعای خود به ادله ای تمسک کرده و بر طبق آن در فضای اجتماعی تبلیغ کرده اند. در این بحث عده ای به جانشینی امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) و عده ای به جانشینی ابوبکر قائل اند. که به دو جریان مهم تاریخی تبدیل شده اند که تاکنون نیز ادامه دارد؛ اما در این میان عده ای قائل به وصایت و جانشینی عباس بن عبدالمطلب عموی پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) شده اند و برای مسلک خویش ادله اقامه نموده اند و به این ترتیب شیعه بنی العباس نیز در کنار دو طیف اصلی و گسترده تشیع و تسنن به وجود آمد. در این نگارش کوتاه به چگونگی تشکیل این عقیده و عمل کرد این فرقه می پردازیم، این فرقه به نام (عباسیه یا راوندیه) (a basyh) مشهور است.
شیعه آل عباس
همان طور که هر جریان حقی برای خود پیروانی دارد، در فرق و جریان های باطل نیز چنین مساله آشکار است و همان طور که پیروان امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) را شیعه می نامد، دیگر دسته ها نیز به پیروی مشهورند؛ مانند بکریون و عمریون و آل بنی سفیان و آل بنی مروان و آل بنی امیه که تمام این گروه ها از بدو وفات پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) به حکومت دست پیدا کرده اند و اما این سلسله که به نام بنی امیه مشهور است، با روی کار آمدن بنی العباس از بین رفتند و حکومت به دست بنی العباس افتد. بنی العباس به اعتبار این که از فرزندان عباس بن عبدالمطلب بن هاشم بودند، نزد مردم از جایگاه بهتری نسبت به بنی امیه قرار داشتند؛ زیرا بنی هاشم همیشه خدمات فراوانی از خود به جا گذاشته بودند. و به خصوص آل عباس که عموزادگان پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) محسوب می شدند. به این ترتیب جایگاه بنی هاشم و نسبت نزدیکی که با پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) داشتند. زمینه را برای ادعای رهبری و جانشینی آل عباس در جامعه فراهم کردند؛ اما بهترین و کارگشاترین بینشی که به هدف آل عباس می توانست جامه عمل بپوشاند، به حکومت رسیدن بود. دیگر اینکه برای خود پیروانی از جان گذشته پیدا کند تا بتوانند در پناه آنان به قدرت اجتماعی دست بیابند؛ ازاین رو بنی العباس به دنبال طیفی خاص از مردم بود که نه به دنبال خلفا باشند و نه به دنبال تشیع علوی و نه از خوارج، بلکه شیعه آل عباس باشند.
فعالیت محمد بن علی در کسب پیرو
(فعالیت محمد بن علی برای به دست آوردن پیرو)همان طور که می دانیم فرقه هاشمیه بعد از مرگ رهبر خویش، ابوهاشم عبدالله بن محمد به فرق متعددی تبدیل شد؛ اما در این میان کسانی که از مرگ او به وجه احسن توانستند استفاده کنند، آل عباس بودند؛ زیرا بعد از مسموم شدن ابوهاشم در برگشت از شام و مرگ نا به هنگام او در حمیمه نزد محمد بن علی بن عباس بن عبدالمطلب زمینه را برای ادعای وصایت بنی عباس از ابوهاشم فراهم کرد و با این ادعا خود را به رهبری مسلم کیسانیه یا هاشمیه کشانید؛ ولی چون ایشان پایگاه سیاسی و اجتماعی مهمی در میان مردم کوفه و بصره و مدینه و مکه و حجاز و عراق و شام و... نداشتند. به خراسان هجرت کردند تا در آن منطقه به شیعه آل عباس دست یابند تا با کمک و نیروی آنان بتوانند دست به اقدامات سیاسی برای جابه جایی قدرت بزنند ازاین رو محمد بن علی بن عباس بعد از مرگ ابوهاشم از پیدا کردن مرکزی برای پیشبرد اهداف خویش به مشورت پرداخت و خود ایشان پیشنهاد نمود:کوفه و اطراف آن، پیروان علی (علیه السلام) و اولاد او هستند؛ بصره همگی عثمانی اند. در مکه و مدینه غلبه با طرف داران ابوبکر و عمر است؛ ولی بر شماست به خراسان.
بیان یک نکته
...

جملاتی از کاربرد کلمه راوندیه

گفته شده که مقنع باور به فرقه رزامیه داشت، ظاهراً این فرقه شاخه‌ای فرعی از فرقه راوندیه و ابومسلمیه بود. اعضا فرقه ابومسلمیه معتقد بودند که ابو مسلم کشته نشدهو بنابر اعتقاد اهل و پیروان رزامیه امامت بعد از علی به محمد بن حنفیه رسید است و پس از او به پسرش و بعد از او بنابر وصیتش به علی بن عبدالله بن العباس و سپس در پسران او تا به منصور ادامه داشت. اعتقاد به تناسخ و ادعای خدای از اندیشه‌ها و اعتقادات فرقه رزامیه بود است.