راغبه

معنی کلمه راغبه در لغت نامه دهخدا

( راغبة ) راغبة. [ غ ِ ب َ ] ( ع ص ) تأنیث راغب. رجوع به راغب شود. || زن طمعکار. ( از تاج العروس ).

معنی کلمه راغبه در فرهنگ اسم ها

اسم: راغبه (دختر) (عربی) (تلفظ: rāqebe) (فارسی: راغبه) (انگلیسی: raghebe)
معنی: زن مایل و راغب، زن طمعکار، ( عربی ) ( مؤنث راغب )، ن، ک، راغب

جملاتی از کاربرد کلمه راغبه

۱۰۸ غار جین در این مکان پیدا شده است که مربوط به قرن ۱۱تا۱۲ می باشد. ناحیه دور انجانری وقتی برای زمان اندکی از جانب ویرسن ماراتا (همچنین به اسم ابیر) تنسیق می شد که آن را پایتخت خودش کرد.این محل توسط راگوناترائو پیشوا با اسم ساختگی راغبه دادا به نام تکیه گاه تابستانی زمانی که از آن مکان رانده شده بود مورد استفاده قرار می گرفت. در اندازه راج بریتانیا, هیئت های مسیحی ساهارانپور و مالگاون به شکل منتظم در اندازه تابستان از آنجانری دیدار می کردند و فعالیت های کلیسای انگلستان را برگزار می کردند.