خانه سیاه

روزگار سیه آورد به چشم سیهت ما سیه‌خانه به آن خانه سیاه آمده‌ایم

دل مرا سر زلف تو کرده، خانه سیاه غم تو از دل تنگم شدست، خانه خراب

کمال هست قرین با رقیب خانه سیاه چو طوطی ای که به زاغش کنند اسیر قفس

ای رقم فریب عقل از تو بسوخت هستیم خانه سیاه می‌کند نسخهٔ کیمیای تو